«Κάθε ημέρα που περνά νιώθω σαν να βιάζομαι»: Συγκλονίζει θύμα του revenge porn στην Πάτρα

“Κάθε ημέρα που περνά νιώθω σαν να βιάζομαι”… Με αυτά τα λόγια μια νεαρή γυναίκα από την Πάτρα, οι φωτογραφίες της οποίας διακινούνται στο ευρύ κύκλωμα εκδικητικού πορνό που “έσκασε” στην αχαϊκή πρωτεύουσα, περιγράφει στο tempo24.news εφιάλτη που ζει καθημερινά τα τελευταία περίπου 5 χρόνια.

Η ίδια είναι ιδιαίτερα κοινωνική, εργάζεται και προσπαθεί με κάθε τρόπο να μη δείξει σε οποιονδήποτε κοντινό της, ότι ανήκει στις 141 κοπέλες που είδαν τις προσωπικές της στιγμές να κάνουν τον γύρο του διαδικτύου.

“Δεν γνωρίζει κανείς τι είναι αυτό που περνάω. Καταλαβαίνω ότι η κάθε μια μπορεί να βρίσκεται στη δική μου θέση. Παρόλα αυτά τρέμω και μόνο στην ιδέα να μάθει γι’ αυτό η οικογένειά μου ή οι φίλοι μου”, εξηγεί.

“Ήμουν στη δουλειά μου όταν ήρθε ένα μήνυμα στον λογαριασμό μου στο Facebook. Από το όνομα του προφίλ κατάλαβα αμέσως ότι πρόκειται για κάποιον ψεύτικο λογαριασμό. Όταν άνοιξα το μήνυμα, σοκαρίστηκα. Είδα φωτογραφίες που είχαμε τραβήξει με το αγόρι μου να έχουν σταλεί στο κινητό μου”.

Η πρώτη κίνηση που έκανε η νεαρή ήταν να επικοινωνήσει με τον σύντροφό της. 

“Ακόμη και σήμερα δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς αυτές οι φωτογραφίες υποκλάπηκαν και άρχισαν να διακινούνται”, εξηγεί.

Προσπαθώντας να κρατήσει, όσο μπορούσε, την ψυχραιμία της, προχώρησε σε καταγγελία στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος.

“Αυθόρμητα ήθελα να απαντήσω σε αυτό το πρώτο μήνυμα, ήμουν εξοργισμένη. Ευτυχώς κατάλαβα ότι θα ήταν μια λάθος κίνηση. Όταν απευθύνθηκα στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος δεν είχα ελπίδες ότι κάτι μπορεί να γίνει. Και δυστυχώς δεν διαψεύστηκα.”

Όπως αναφέρει η ίδια, ακόμη και σήμερα είναι αδύνατον να εντοπιστούν τα ίχνη όσων διακινούν τις φωτογραφίες.

“Είναι ένας τεράστιος κυκεώνας που ποτέ δεν μπόρεσα να κατανοήσω πλήρως. Για να εντοπιστούν τα ίχνη τους πρέπει η εταιρεία (Facebook) να δώσει άδεια άρσης του απορρήτου, κάτι το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο και με μεγάλη γραφειοκρατία. Αλλά και να εντοπιστεί ένας από όσους τις διακινούν, η πηγή που τροφοδοτεί το διαδίκτυο θα παραμένει άγνωστη. Είναι σαν να μάχεσαι μια γιγάντια Λερναία Ύδρα”.

“Δεν ντρέπομαι για αυτές τις φωτογραφίες. Είναι φωτογραφίες που ανταλλάζαμε με το αγόρι μου όταν βρισκόταν μακριά. Γιατί να ντραπώ γι’ αυτό; Ποιος δεν το έχει κάνει;”, αναφέρει.

“Φοβάμαι γιατί ξέρω ότι ζω σε μια μικρή πόλη και όσα και να εξηγώ εγώ, ο κόσμος πάντα θα σκέφτεται άλλα και θα με στιγματίζει, κι εμένα και την οικογένειά μου. Εϊναι άδικο να συμβάινει αυτό, όχι μόνον σε εμένα, σε όλες τις κοπέλες. Είναι σαν να σε βιάζει κάποιος καθημερινά. Επί χρόνια ξυπνούσα και το πρώτο πράγμα που έκανα, πριν ανοίξω τα μάτια μου, ήταν να κοιτάω το κινητό μου για το πόσοι μου έχουν στείλει με μήνυμα φωτογραφίες μου”, λέει μιλώντας για τον εφιάλτη που ζει.

Δε θα αφήσω τη ζωή μου για εκείνους

“Τρόμαξα και ακόμη τρομάζω. Αλλά έχω πάρει την απόφαση να μην τους χαρίσω τη ζωή μου. Γιατί μέσα μου ξέρω πως δεν έκανα το παραμικρό κακό, δεν πείραξα κανέναν. Δε θα αφήσω ούτε τη δουλειά μου, ούτε τις συνήθειές μου, ούτε τις παρέες μου, ούτε θα κρυφτώ, επειδή κάποιοι θέλουν να παίξουν αυτό το άρρωστο παιχνίδι”, αναφέρει η νεαρή γυναίκα.

Για την ίδια, η ελπίδα ότι κάποιοι στιγμή θα βρεθούν οι εγκέφαλοι και οι συμμετέχοντες στο κύκλωμα έχει σβήσει.

“Είναι αδιανόητο το 2022, σε τόσο ευαίσθητες υποθέσεις να μην υπάρχουν άμεσα αντανακλαστικά από τις Αρχές. Πιστεύω ότι αν ήθελαν θα είχαν εντοπίσει ποιος είναι αυτός που συλλέγει και διακινεί αυτό το υλικό. Στην εποχή που όλα καταγράφονται, όλοι παρακολουθούμαστε σε κάθε μας βήμα, κάθε κίνησή μας στο διαδίκτυο αφήνει αποτύπωμα, δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν μπορούν να εντοπιστούν αυτοί οι άνθρωποι”, εξηγεί.

Η ίδια έχει αφήσει πίσω της τον φόβο και κοιτάει τη ζωή της κατάματα, χωρίς να αφήνει σκιές να την τρομάζουν. “Ξέρω ότι όσο δε δίνω χώρο μέσα μου σε όλο αυτό, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα ξεθωριάσει και θα σβήσει”, αναφέρει.