Ο πρώτος, ο σύνθετος και οι διαιρέτες τους

Η πολιτική βρίσκει την αντίστιξη της στα μαθηματικά, αφού τόσο η πολιτική όσο και τα μαθηματικά έχουν πεδίο αναφοράς, αλλά και τελικό αποδέκτη, τον άνθρωπο;

Πρώτο παράδειγμα.

Γράφει στην «Ασκητική» του ο Νίκος Καζαντζάκης:

“Και μάχουμαι πως να γνέψω στους συντρόφους, προτού πεθάνω. Να τους δώσω το χέρι μου, να προφτάσω να συλλαβίσω και να τους ρίξω έναν ακέραιο λόγο. Να τους πω τι φαντάζουμαι πως είναι τούτη η πορεία και κατά που ψυχανεμίζουμαι πως πάμε. Και πως ανάγκη να ρυθμίσουμε όλοι μαζί το περπάτημα και την καρδιά μας.

Ένα σύνθημα, σα συνωμότες, ένα λόγο απλό να προφτάσω να πω στους συντρόφους! Ναι, σκοπός της Γης δεν είναι η ζωή, δεν είναι ο άνθρωπος. Έζησε χωρίς αυτά, θα ζήσει χωρίς αυτά. Είναι σπίθες εφήμερες της βίαιης περιστροφής της. Ας ενωθούμε, ας πιαστούμε σφιχτά, ας σμίξουμε τις καρδιές μας, ας δημιουργήσουμε εμείς, όσο βαστάει ακόμα η θερμοκρασία τούτη στη Γης, όσο δεν έρχουνται σεισμοί, κατακλυσμοί, πάγοι, κομήτες να μας εξαφανίσουν, ας δημιουργήσουμε έναν εγκέφαλο και μιαν καρδιά της Γης, ας δώσουμε ένα νόημα ανθρώπινο στον υπέρ-ανθρώπινον αγώνα! Τούτη η αγωνία είναι το δεύτερο χρέος”.

Δεύτερο παράδειγμα.

Είπε -σε μια αποστροφή της ομιλίας του- στη Διεθνή Διάσκεψη για την Ειρήνη και την Βιώσιμη Ανάπτυξη o Αλέξης Τσίπρας:
“Οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου παραμένουν κατακερματισμένες και περιχαρακωμένες καθεμιά στην αυτάρκειά της.

Η πραγματικότητα, τα εκλογικά μαθηματικά, οι πιεστικές ανάγκες της κοινωνίας, επιβάλλουν στα πολιτικά κόμματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, όπως και στην Ευρώπη, να μιλήσουν στον πληθυντικό αριθμό και όχι στον ενικό. Να μάθουνε πρόσθεση και πολλαπλασιασμό και να αφήσουν την αφαίρεση και τη διαίρεση. Να βάλουν μπροστά το εμείς και να αφήσουν το εγώ. Να δώσουν περισσότερο χώρο στο «μαζί», στην από κοινού αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας, δίνοντας ρεαλιστική υπόσταση στην προοπτική μιας νικηφόρας Προοδευτικής Συμμαχίας.

Αυτό είναι σήμερα το αίτημα της κοινωνίας και των προοδευτικών πολιτών. Και όποιος το αγνοήσει, αργά ή γρήγορα θα δει να τον προσπερνούν η ζωή και οι εξελίξεις”.

Τρίτο παράδειγμα.

Ανάρτηση στο facebook -και όχι σε όργανο- (από την Αμερική) του Στέφανου Κασσελάκη:

“Γιατί λοιπόν αυτή η συζήτηση για «συγκόλληση» τώρα; Τώρα που καθαρίζουμε το κόμμα μας από συμφέροντα και μαγαζάκια, τώρα που ραγίσαμε την παντοδυναμία Μητσοτάκη;”

“Δυστυχώς παρέλαβα ένα χάος.”

“Λοιπόν – Ο δικός μου ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάρει ποτέ μαύρα. Δεν θα έχει άγνωστες πηγές χρηματοδότησης. Ο δικός μου ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάρει ποτέ δάνειο από τράπεζα. Τα «δανεικά και αγύριστα» ανήκουν σε
άλλους χώρους.”

“Δεν πρόκειται αυτήν τη φορά να έχουμε ένα προεκλογικό πρόγραμμα της τελευταίας στιγμής, ένα copy paste από τα διάφορα τμήματα του κόμματος. με ισορροπίες μεταξύ των διαφόρων «τάσεων», και χωρίς επαρκή κοστολόγηση. Όχι.”

“Από μεριάς μου, έχω λάβει τα μηνύματα. Ξέρω πού και πώς πρέπει να βελτιωθώ. Και το κάνω ήδη.”

Από Wikipedia:

«Στα μαθηματικά πρώτος αριθμός (ή απλά πρώτος) είναι ένας φυσικός αριθμός με την ιδιότητα οι μόνοι φυσικοί διαιρέτες του να είναι η μονάδα και ο εαυτός του. Ένας φυσικός αριθμός, ο οποίος δεν είναι
πρώτος αριθμός ονομάζεται σύνθετος αριθμός».

“Είναι καλό να θυμόμαστε ότι το σύμπαν —με μια μικρή, ασήμαντη εξαίρεση— αποτελείται από τους άλλους”

John Andrew Holmes, Αμερικανός γιατρός & γνωμικογράφος