Τη Μόρια, όπως και την κάθε «κόλαση», οφείλεις να τη βλέπεις από μέσα προς τα έξω, γιατί αν την κοιτάς από έξω προς τα μέσα, είναι λογικό να μην αντιλαμβάνεσαι τίποτα. Τη Μόρια, όπως και την κάθε «φυλακή», αν θες να την κατανοήσεις, οφείλεις να τη βλέπεις με τα μάτια των «φυλακισμένων», γιατί αν την κοιτάς με τα μάτια του «δεσμοφύλακα», είναι λογικό να μην αντιλαμβάνεσαι την ανάγκη για ελευθερία, δικαιώματα και αξιοπρέπεια. Όταν μιλάς λοιπόν για τη Μόρια, όπως και για κάθε στρατόπεδο συγκέντρωσης, είναι θέμα οπτικής και ενσυναίσθησης το τι θα πεις και πώς θα τοποθετηθείς απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους που, στην προσπάθειά τους να αποδράσουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια, φυλακίστηκαν με σκοπό να γίνουν το «σκιάχτρο» της αποτροπής για τους υπόλοιπους.
Ακόμα και σε περιόδους που οι συνθήκες «φιλοξενίας» στη Μόρια ήταν οριακά ανθρώπινες, δεν έλειπαν οι απάνθρωπες κραυγές που ζητούσαν να κάνουμε κόλαση τη ζωή των αιτούντων άσυλο ως μέσο αποτροπής, προετοιμάζοντας το έδαφος για μια άλλου τύπου διαχείριση του προσφυγικού και μεταναστευτικού ζητήματος. Στην πορεία, η Μόρια μετεξελίχθηκε σε κάτι που μόνο κατ’ ευφημισμόν ονομαζόταν κέντρο φιλοξενίας ή υποδοχής. Στην πορεία, η Μόρια μετεξελίχθηκε σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, σε μια αποθήκη ψυχών, σε ένα κολαστήριο που δικαίως χαρακτηρίστηκε ντροπή της Ελλάδας και της Ευρώπης. Κι αν κάποιοι ντράπηκαν για την ντροπή της Μόριας, κάποιοι άλλοι αισθάνθηκαν ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα της πολιτικής τους.
Εγκαταλείποντας κάθε προσπάθεια αποσυμφόρησης και επικεντρώνοντας με μεγαλύτερο ζήλο στο δόγμα της αποτροπής, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν αυτή που έλουσε με βενζίνη τον καταυλισμό της εξαθλίωσης. Το πότε θα άναβε το σπίρτο που θα πυρπολούσε την κόλαση ήταν απλά θέμα χρόνου και συνθηκών. Το να βλέπεις, λοιπόν, σήμερα το σπίρτο και να κάνεις πως τόσο καιρό δεν πήρες μυρωδιά τη βενζίνη με την οποία κάποιοι είχαν φροντίσει να ποτίσουν το έδαφος της Μόριας δεν είναι πλέον θέμα ενσυναίσθησης, αλλά πολιτικής αντίληψης της προδιαγεγραμμένης καταστροφής.
Είναι θλιβερό ότι η κυβερνητική σπουδή να κλείσει τον φάκελο της καταστροφής της Μόριας με τη σύλληψη και την παραπομπή στη Δικαιοσύνη μιας χούφτας απελπισμένων «εμπρηστών» που δεν εκτίμησαν την ελληνική φιλοξενία συνοδεύεται από τις κραυγές των ιεροεξεταστών που στέλνουν στην πυρά όποιον τολμήσει να δει τη Μόρια από μέσα προς τα έξω.
Πηγή: Αυγή
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
