Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους κατά 100 δισ. ευρώ, θέτει και επισήμως τη χώρα μας σε καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας.
Αν και πολλά από τα σημεία της συμφωνίας παραμένουν υπό διευκρίνιση, η εξέλιξη αυτή θα έχει σίγουρα άμεσο αντίκτυπο σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας.
Κατ’ αρχήν, δεν είναι ακόμη γνωστό το ακριβές ύψος των ζημιών για το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Με δεδομένες τις πιέσεις που ήδη δέχονται οι ελληνικές τράπεζες, εξαιτίας της ύφεσης και της αύξησης των επισφαλών δανείων, αναμένεται οι περισσότερες, αν όχι όλες, να χρειαστούν κεφαλαιακή στήριξη από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Δεν είναι όμως ακόμη ξεκάθαρο το πόσο σύντομα θα μπορεί να είναι διαθέσιμη αυτή η στήριξη, ούτε οι όροι για την παροχή της.
Σε κάθε περίπτωση, έχει γίνει σαφές από όλες τις πλευρές ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για τις καταθέσεις των πολιτών. Όμως, τουλάχιστον μέχρι να αποσαφηνιστεί η κατάσταση, το τραπεζικό σύστημα της χώρας θα αντιμετωπίσει ισχυρή πίεση ρευστότητας. Κατά συνέπεια αναμένεται να περιοριστούν σημαντικά οι πιστώσεις προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Επίσης, δεν είναι ακόμη γνωστές οι επιπτώσεις για τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία επίσης έχουν υψηλή έκθεση σε ελληνικά ομόλογα. Παρά τις διαβεβαιώσεις εκ μέρους των αρμοδίων υπουργών, είναι ακόμη αβέβαιος ο τρόπος με τον οποίο θα καλυφθούν οι απώλειες και θα αποφευχθεί ο κίνδυνος της κατάρρευσης ορισμένων τουλάχιστον ταμείων. Σε κάθε περίπτωση και εδώ θα πρέπει να αναμένουμε μια σοβαρή μείωση των συντάξεων και των άλλων παροχών.
Μια βέβαιη και σοβαρή συνέπεια του «κουρέματος» είναι το στίγμα της αφερεγγυότητας που απέκτησε πλέον και επισήμως η χώρα μας. Αυτό το στίγμα δυστυχώς θα ακολουθεί για πολλά χρόνια κάθε οικονομική, επιχειρηματική και επενδυτική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση θα βρεθούν οι εισαγωγικές επιχειρήσεις και γενικότερα επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με προμηθευτές και πελάτες στο εξωτερικό. Πολλές από αυτές, πληρώνουν ήδη ακριβά το έλλειμμα πίστης απέναντι στη χώρα μας και στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Στο επόμενο διάστημα η κατάσταση αυτή αναμένεται να παγιωθεί.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η ίδια η Ελλάδα θα παραμείνει εκτός αγορών για τα επόμενα δέκα τουλάχιστον χρόνια. Κατά συνέπεια, δεν θα μπορεί να αντλήσει δανεισμό από καμία άλλη πηγή, πέραν της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ. Με δεδομένο ότι οι εταίροι μας δείχνουν πλέον κάθε άλλο παρά πρόθυμοι να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση, η χώρα μας θα πρέπει άμεσα να μπορέσει να στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει άμεσα να μειώσει το πρωτογενές της έλλειμμα, που φέτος αναμένεται να είναι πάνω από 3 δισ. ευρώ. Θα πρέπει, με άλλα λόγια, το κράτος να δαπανά πλέον όσα εισπράττει και όχι περισσότερα, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Αυτό θα είναι και το δυσκολότερο στοίχημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στο άμεσο διάστημα.
Κωνσταντίνος Μίχαλος, Πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ)
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
