Το βράδυ πριν εγκλωβιστώ για ώρες στην παλιά εθνική οδό Αθηνών – Κορίνθου βρισκόμουν σε πανηγύρι στη Μεθώνη. Η διαδρομή της επιστροφής στην Αθήνα μου πήρε χθες, αντί για 3,5 ώρες, 8 ! Ούτε στον εχθρό μου…Περιμένοντας βασανιστικά να περάσω τις παρακάμψεις και την κίνηση με πρώτη-δευτέρα στην παλιά εθνική οδό σκεφτόμουν ότι τελικά μόνο για τα πανηγύρια είμαστε ως κράτος. Δεν δικαιολογείται ένα ατύχημα -ακόμα και μεγάλης έκτασης με φορτίο υγραερίου, αυτό δεν το αμφισβητώ- να αποκλείει για σχεδόν μία ολόκληρη ημέρα την Πελοπόννησο από την Αττική.
Στον δρόμο μας δεν είχαμε καμία ενημέρωση και οι πρώτες ουρές που είδαμε, πλησιάζοντας στην Aττική, νόμιζα ότι είναι εκείνες για τα διόδια, καθώς αρκετοί είχαν επιλέξει να επιστρέψουν μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Για άλλη μια φορά διαπίστωσα από πρώτο χέρι ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο εκτροπής της κυκλοφορίας παρά μόνο ο αποκλεισμός δεκάδων χιλιομέτρων της νέας εθνικής οδού και το ανοιγοκλείσιμο της παλιάς, με τους ανυποψίαστους οδηγούς να ενημερώνονται με καθυστέρηση, μένοντας χωρίς να έχουν ούτε ένα μπουκάλι νερό.
Σε χιόνια, φωτιές, πλημμύρες και σ’ ένα ατύχημα το επιτελικό μπάχαλο παραμονεύει. Προκύπτει, τέλος, και το εύλογο ερώτημα. Κάποιοι που με μεγάλη ευκολία ξήλωσαν διοικητές από Τροχαίες σε εθνικές οδούς, είδαν τώρα το… βαλκανικό μπάχαλο και την έλλειψη κάθε οργάνωσης; Οι μόνοι που κατάφεραν να κινηθούν με ταχύτητα και ανενόχλητοι στις εθνικές οδούς αυτές τις μέρες ήταν τελικά οι Κροάτες χούλιγκαν...
Πηγή: Efsyn
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
