Το Κράτος του Εισαγγελέος Άιχμαν: Η #Σταυρούπολη θα του άρεσε πολύ

Ο Άιχμαν, ήταν ένας χαμαιλέοντας. Ανίκανος για οποιαδήποτε παραγωγική δραστηριότητα αλλά ενήμερος για την αξία της προσαρμογής στις εκάστοτε κοινωνικές επιταγές. Στα πλαίσια των καιρών που έζησε, μετετράπη από εκτελεστής του νεοναζιστικού αφηγήματος σε έναν πράο κάτοικο Αργεντινής έχοντας την ευθύνη για το θάνατο τουλάχιστον τριών εκατομμυρίων Εβραίων. Ξεκίνησε ως ο ορισμός του ισαποστάκια ο οποίος δε δίστασε αριβιστικά να μετέλθει κάθε μέσου για την επιβίωση του. Η Σταυρούπολη, θα του άρεσε πολύ.

Ναι, θα τη λάτρευε. Βλέπεις το Κράτος τους τελευταίους μήνες έχει επιδοθεί σε έναν ανελέητο αγώνα παραγωγής Άιχμαν. Από τη φροϋδική κομματική αναμέτρηση περί του καίριου πλήγματος στον Ριχάρδο Γ’ της ακροδεξιάς έως σήμερα, το Κράτος υπηρετεί εμμονικά με μοιρολατρική αδυναμία κατανόησης του αιτουμένου τους Άιχμαν που πρωτογεννήθηκαν από το 2010 και έπειτα. Εξηγούμαι:

Οκτώβριος 2020, όπου η ΠτΔ προτρέχει και κηρύσσει την νίκη ενάντια στο νεοναζισμό. Λίγους μήνες αργότερα, πληροφορούμαστε με μειδίαμα αγανάκτησης, την απρόσκοπτη επικοινωνιακή δραστηριότητα με υλικοτεχνική κρατική επιχορήγηση κιόλας συγκεκριμένου πρώην βουλευτή. Την ίδια περίπου περίοδο, μαθαίνουμε πως ο πάλαι ποτέ ρωμαλέος προστάτης ευρωπαϊκών αξιών έκανε τα πάντα για μία ακόμη μερίδα πατάτες δρόμου Βρυξελλών καθώς η μετάφραση ξεχάστηκε σε κάποια από τις μπυραρίες στα πέριξ της Grand Place. Παράλληλα, η τοποθεσία υψηλά ιστάμενου φαντομά του νεοναζισμού απασχόλησε την Ελληνική Αστυνομία όσο και η τοποθέτηση μίας προθήκης σε επαναπατρισθέν έργο τέχνης. Τι, δεν είναι αυτό συντονισμένη αντίδραση κατά της ακροδεξιάς;

Ακολουθούν συγκεντρώσεις σε περίοδο καραντίνας με χαλαρή αστυνομική επιτήρηση και μόνο. Τα σχετικά διαδικτυακά ίχνη φαίνεται πώς δεν έχουν αγγίξει έως και σήμερα τη μύτη της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Όμως και το 2021, η κυβέρνηση δείχνει να περιθάλπει τα ακραία μορφώματα απορροφώντας τα. Όσο τους παραχωρεί τη χρονική δυνατότητα ανασύνταξης, προσπαθεί με το μανδύα της νομιμότητας να εισαγάγει τη ρητορική τους στο δημόσιο διάλογο. Μια πλοήγηση σε ιδεολογικά μανιφέστα του μακρινού 2012 θα δώσει πολλές ομοιότητες με την τρέχουσα πολιτική ιδίως σε θέματα ισότητας, ισονομίας, μετανάστευσης και παιδείας. Δε χρειάζεται να διαρρηγνύουμε τα ιμάτια μας για Εισαγγελική παρέμβαση σε ένα αδιανόητο σκηνικό που ξεκίνησε εκ του μη όντος. Μία φιλελεύθερη κυβέρνηση θα είχε σταθμίσει τον ευρύτερο κοινωνικό κίνδυνο και θα είχε ξεκινήσει ήδη την υλοποίηση εξαγγελθεισών πολιτικών.

Εν έτει 2021, διαρρέει κοινοβουλευτικό έγγραφο με αναφορά παλαιών βουλευτών και παρ’όλες τις κραυγές του άρθρου 29 Σ για περαιτέρω διερεύνηση του πόθεν έσχες τους και μία επακόλουθη ουσιαστική τροπολογία η κυβέρνηση περιορίζεται σε φίλτρα νομιμοφανούς αντιμετώπισης. Στην περίπτωση τους, με δεδομένη την καθυστέρηση κιόλας λόγω της πανδημικής επιβάρυνσης στον προσδιορισμό δικασίμων θα πρέπει να γίνει κάποιο θαύμα για να προκύψει αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση σε βάρος των καταδικασμένων πρώην βουλευτών! Πού εναπόκειται η διορατικότητα του νομοθέτη να προστατεύσει το συνταγματικό τόξο από κάθε μορφής ακραία ιδεολογία, στις πολυκαιρισμένες γάζες της ημιμάθειας; 

Η απομάκρυνση ακραίων ιδεολογικών στοιχείων είναι πρωτίστως δουλειά της εκάστοτε κυβέρνησης. Και αυτή, αποτυγχάνει οικτρά προσφέροντας εφόδια για την επάνοδο ζοφερών καιρών που θα φέρουν την υπογραφή της. Αναμφίβολα και η αντιπολίτευση φέρει σοβαρό μερίδιο ευθύνης, ιδίως για τη μετριοπαθή διαμαρτυρία της. Τι μέλλει γενέσθαι, άγνωστο και ενδεικτικό της απουσίας σχεδίου στο ζήτημα. 

Η δικαιοσύνη, δεν είναι επιφορτισμένη να εκτονώνει κοινωνικές εντάσεις. Η δουλειά της είναι να κρίνει ερωτήματα που της τίθενται με συγκεκριμένο τρόπο και πλαίσιο. Η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία οφείλουν να την προστατεύουν και να μην της αναθέτουν γόρδιους δεσμούς αφαιρώντας της κάθε μορφή μαχαιριού. Το αίτημα της αυτεπάγγελτης παρέμβασης πάντα θα έπεται αυτό της παιδείας, του διαλόγου και της ψυχραιμίας. Για αυτό και ο Άιχμαν, θα ήταν ένας θρυλικός Εισαγγελέας σήμερα…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr