Κραυγή αγωνίας από τον Εμπορικό Σύλλογο Διονύσου

Στην επιστολή την οποία υπογράφει ο πρόεδρος του Δ.Σ του Συλλόγου, Κωνσταντίνος Παπασταθόπουλος, σημειώνονται τα εξής:

Με την επιστολή αυτή θέλουμε να σας εκφράσουμε την αγωνία μας για τη δεινή οικονομική θέση που βρισκόμαστε εμείς και οι επιχειρήσεις μας. Στο Δήμο Διονύσου δραστηριοποιούμαστε πάνω από 600 ατομικές και μικρές επιχειρήσεις και απασχολούμε πάνω από 2.500 εργαζόμενους. Η πρωτόγνωρη κατάσταση την οποία ζούμε όλοι λόγω της πανδημίας οφείλει, με την μέριμνα της πολιτείας, να μην καταλήξει σε οικονομική φτωχοποίηση και κοινωνικό αποδεκατισμό.

Εμείς οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενοι, η ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας αγωνιούμε και φοβόμαστε για το μέλλον. Εν μέσω δε και του δεύτερου κύματος πανδημίας η αγωνία μας κορυφώνεται διαπιστώνοντας ότι παλεύουμε χωρίς την πολιτεία σύμμαχο. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας όλες τις υποχρεώσεις οι οποίες λόγω και των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας είναι αυξημένες. Η προσέλευση των πελατών έχει μειωθεί στις περισσότερες από τις επιχειρήσεις 30% – 40% ενώ οι εισπράξεις έχουν μειωθεί στο 50%. Παρόλα αυτά οι περισσότεροι από μας κρατάμε τις επιχειρήσεις μας ανοιχτές και διατηρούμε το προσωπικό με νύχια και με δόντια. Αλλά ως πότε θα αντέξουμε;

Ορισμένα δε από τα μέτρα που έχουν ληφθεί λειτουργούν σε βάρος του σκοπού για τον οποίο ελήφθησαν, δηλαδή την προστασία των πολιτών και παράλληλα καταφέρουν νέο πλήγμα σε μία ήδη ευάλωτη οικονομική δραστηριότητα.

Ενδεικτικά: Σε τι συνέβαλε ο περιορισμός του ωραρίου των καταστημάτων; Εντός των καταστημάτων υπάρχει η δυνατότητα τήρησης των αποστάσεων ως επίσης και η δυνατότητα ελέγχου των υγειονομικών κανόνων από μέρους της πολιτείας. Ο περιορισμός του ωραρίου έχει ως συνέπεια τον συνωστισμό εξωτερικούς χώρους όπου δεν τηρούνται τα μέτρα προστασίας. Επομένως, τίθεται σε κίνδυνο η υγεία των πολιτών σε μεγαλύτερο βαθμό, ενώ παράλληλα επηρεάζεται αρνητικά η λειτουργία των καταστημάτων.

Είναι σαφές πως αν και τα μέτρα έχουν ως στόχο την προστασία των πολιτών, έχουν ως αποτέλεσμα να φέρνουν τους πολίτες αντιμέτωπους με την ανεργία, τα χρέη και την οικονομική εξαθλίωση, καταστάσεις με απρόβλεπτες κοινωνικο-οικονομικές συνέπειες.

 

Εν κατακλείδι, ζητάμε από την πολιτεία μία συνολική δραστική και άμεση παρέμβαση ώστε η κατάσταση να μην καταλήξει μη αναστρέψιμη. Συγκεκριμένα:

-Την επιδότηση μισθολογικού κόστους του προσωπικού ώστε να διατηρηθούν οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας.
-Την άμεση μη επιστρεπτέα επιδότηση ανάλογα με τους τζίρους της κάθε επιχείρησης.
-Την παράταση μείωσης ενοικίου κατά 40% έως το τέλος πανδημίας.
-Την χορήγηση χρηματοδοτικών εργαλείων και την διευκόλυνση πρόσβασης στον τραπεζικό δανεισμό για κεφάλαια επιβίωσης.
-Την αναστολή των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων έως την ύφεση της υγειονομικής κρίσης.

Παράταση της λειτουργίας των καταστημάτων εστίασης μιας και το μέτρο εκτός του ότι πλήττει καίρια τον κλάδο, έχει αποδειχτεί αναποτελεσματικό και επικίνδυνο.
Τα παραπάνω, κρίνονται ως τα ελάχιστα δυνατά που η πολιτεία μπορεί να υλοποιήσει ώστε να υπάρξει ελπίδα επιβίωσης των επιχειρήσεων και των θέσεων εργασίας πριν είναι πολύ αργά για όλους μας.