Του Νίκου Συρίγου
Πριν λίγες ώρες στην τελετή έναρξης των Αγώνων της Ψυχής (να με συμπαθάτε αλλά ο όρος Παραολυμπιακοί νιώθω ότι υποτιμά την προσπάθεια αυτών των παιδιών) στο Ρίο, αυτή η γυναίκα, μας χάρισε μία από τις συγκλονιστικότερες στιγμές στην Ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού. Για μένα τη συγκλονιστικότερη όλων.
Εκτός κι αν τα ρεκόρ, οι πόντοι, τα γκολ και τα καλάθια είναι σημαντικότερα από την εικόνα ενός ανθρώπου με κινητικά προβλήματα, που κρατώντας την Ολυμπιακή δάδα, πέφτει στο έδαφος και σηκώνεται, συνεχίζοντας περήφανα την πορεία της για να φτάσει στον προορισμό της.
Η κ. Μαλσάρ χθες έστειλε μήνυμα σε όλη την ανθρωπότητα και κυρίως σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που η μοίρα, η ζωή, τούς έχει φερθεί σκληρά και άδικα… Τους έδειξε σε… ζωντανή μετάδοση ότι πρέπει να σηκώνονται ξανά. Πως είναι το μόνο που έχει σημασία…
Κι αυτό το μήνυμα πρέπει να το λάβουν, να το λάβουμε όλοι.
Από το παιδί στο καρότσι, τον άνεργο πατέρα, τον πιτσιρίκο που δεν πέρασε στη σχολή που ήθελε μέχρι τη μάνα που παλεύει να μεγαλώσει τα παιδιά της στην Ελλάδα του 2016 μ.Χ… Κυρία Μαλσάρ, από χθες το βράδυ είστε η ΗΡΩΪΔΑ της ζωής μου! Η εικόνα που θα δείχνω στα παιδιά μου…
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr