Λευτεριά στον Άρη Πορτοσάλτε

Μαθήματα φασισμού από τον Άρη Πορτοσάλτε. Εκτός του ότι έχουν παρουσιάσει τον Ρουβίκωνα με τους μαρκαδόρους και τα τρικάκια κάτι σαν την Ουλρίκε Μάινχοφ με τρία κεφάλια, τώρα έρχεται ο κάθε Πορτοσάλτε να παραδώσει μαθήματα για τον φασισμό σε μία περίοδο όχι απλά επικίνδυνη, αλλά κατά την ταπεινή μου, ιστορικά κομβική.

Ας είμαστε δίκαιοι: Σε κανέναν δεν θα άρεσε να μη νιώθει ασφάλεια στο σπίτι του. Επίσης, ας είμαστε περισσότερο δίκαιοι. Ο Ρουβίκωνας ούτε σκότωσε, ούτε έδειρε και πολύ αμφιβάλλω πως ο Άρης Πορτοσάλτε κυκλοφορεί χωρίς ιδιωτική ασφάλεια. Οπότε, από μαρκαδόρο και τρικάκι δεν πέθανε ποτέ κανένας, δεν έσπασε ούτε καν ένα πλευρό. 

Ο Ρουβίκωνας, λοιπόν, δε συμπαθεί τον Άρη Πορτοσάλτε και σιγά τα ωά, να πούμε. Ούτε ο Πορτοσάλτε συμπαθεί τον Ρουβίκωνα. Για την ακρίβεια, του επιτίθεται κι αυτός και όλο το κεντρικό πολιτικό σύστημα. Δηλαδή τα κυρίαρχα Μέσα προπαγάνδας.  Αν θέλουμε, ας πούμε, να μετρήσουμε τι επιθέσεις, ο Ρουβίκωνας χάνει.

Ντάξει, γελάμε, βέβαια, με τον Άρη Πορτοσάλτε που σκούζει διαρκώς ότι δέχεται φασιστικές επιθέσεις, δηλαδή τι να πούνε κι οι πρόσφυγες που τους έχει τσακίσει το κανάι του, αλλά τα πράγματα είναι μάλλον για κλάματα. Γιατί επιχειρεί ο κύριος συνάδελφος να επανοηματοδοτήσει  τον όρο του φασισμού, ρίχνοντας την μπάλα σε άλλη κερκίδα, σε αυτήν της αντίδρασης. 

Κι αφού μετέτρεψαν τον Ρουβίκωνα σε Λερναία Μάινχοφ –και γελάνε μέχρι κι οι Μουσικές Ταξιαρχίες του Τζίμη Πανούση- τώρα αποφάσισαν να αποτινάξουν τη φασιστική ρετσινιά που κουβαλούν, αυτήν που μυρίζει μίσος και σπαραγμό και πνιγμένα μωρά στη Μεσόγειο, στεφανώνοντας νικητή του ολέθρου ποιον; Τον Ρουβίκωνα.

Μετά θα είσαι εσύ. Εγώ που γράφω, εσύ που απεργείς, ο άλλος που θα εξεγερθεί. Οι φοιτητές. Και ποιοι δεν θα είναι φασίστες; Οι δολοφόνοι, ανθρώπων, ιδεών, ελευθερίας.

Παιδιά, την έχουμε πατήσει. Πετραδάκι – πετραδάκι γίνεται η δουλειά. Οι κορώνες του Άδωνι για την –πώς το είχε πει εκείνο το χυδαίο;- «αλλοίωση του πολιτισμού μας από τους λαθρομετανάστες», ο Μπογδάνος που θέλει να καθαρίσει τα Εξάρχεια, η αποσιώπηση των αυτοκτονιών των προσφύγων, όλα όλα νήμα είναι.
Την έχουμε πατήσει με αυτούς.

Είναι εξαιρετικοί στο παιχνίδι της προπαγάνδας. Καλύτεροι από τον καθένα. Κι η θλιβερή υπενθύμιση είναι πως κανένας φασίστας της γενιάς μας, της μεταπολίτευσης, δεν είπε ποτέ πως είναι φασίστας. Πατριώτης, νεοφιλελεύθερος, θατσερικός δήλωσε. Αλλά φασίστας όχι. Τη μάχη με την αλήθεια κι αυτά που ξέρουμε να μη χάσουμε μόνο κι ας αφήσουμε τον Ρουβίκωνα στην ησυχία και τα τρικάκια του.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr