Τα τελευταία 40 χρόνια, οι παγετώνες των τροπικών Άνδεων έχουν συρρικνωθεί κατά 30-50%, αποκαλύπτουν τα αποτελέσματα της πιο πρόσφατης και λεπτομερούς αξιολόγησης δεδομένων, σύμφωνα με τους ερευνητές που την πραγματοποίησαν.
Όπως εξηγούν, οι ρυθμοί της συρρίκνωσης που παρατηρούνται από τη δεκαετία του 1970 είναι ταχύτεροι από κάθε άλλη φορά εδώ και 300 χρόνια. Προειδοποιούν ότι αυτό θα μπορούσε μελλοντικά να επηρεάσει την πρόσβαση των πληθυσμών των Άνδεων σε πόσιμο νερό. «Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό γιατί μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού ζει σε ξηρές περιοχές, στα δυτικά των Άνδεων», αναφέρουν.
Οι ερευνητές από πανεπιστήμια και οργανισμούς της Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Νότιας Αμερικής αποδίδουν το ανησυχητικό φαινόμενο στο γεγονός ότι οι θερμοκρασίες στην περιοχή κατέγραψαν άνοδο της τάξης των 0,7 βαθμών Κελσίου, την περίοδο 1950-1994. Διευκρινίζουν ότι η βροχόπτωση δεν έχει σημειώσει αξιόλογη μεταβολή το διάστημα αυτό, συνεπώς δεν μπορεί να ευθύνεται για την υποχώρηση των πάγων.
«Οι παγετώνες των τροπικών Άνδεων έχουν χάσει κατά μέσο όρο το 30 έως 50% (ανάλογα με την οροσειρά) της επιφάνειάς τους από τα τέλη της δεκαετίας του 1970», δήλωσε στο LiveScience ο Αντουάν Ραμπατέλ από το Εργαστήριο Παγετωνολογίας και Γεωφυσικής του Περιβάλλοντος, στην Γκρενόμπλ της Γαλλίας.
Η μελέτη βασίστηκε σε επιτόπιες παρατηρήσεις, δορυφορικές εικόνες και αεροφωτογραφίες, ιστορικά αρχεία και αναλύσεις πυρήνων πάγου από τους παγετώνες. Σύμφωνα με την έκθεση, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cryosphere της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών (EGU), η απώλεια στις Άνδεις είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τη μέση συρρίκνωση παγετώνων, παγκοσμίως.
Το πρόβλημα είναι εντονότερο για τους μικρούς παγετώνες σε χαμηλότερα υψόμετρα, οι οποίοι τα τελευταία 40 χρόνια χάνουν πάγο πάχους 1,35 μέτρων το χρόνο – συρρίκνωση διπλάσια σε σχέση με τους μεγαλύτερους παγετώνες. «Καθώς το ανώτατο πάχος για αυτούς τους μικρούς παγετώνες, που βρίσκονται σε χαμηλότερα υψόμετρα, σπάνια ξεπερνά τα 40 μέτρα, αυτή η ετήσια απώλεια σημαίνει ότι είναι πολύ πιθανό να εξαφανιστούν εντελώς μέσα στις επόμενες δεκαετίες», εξηγεί ο Ραμπατέλ.
