Τα καθεστωτικά τεχνάσματα της φίμωσης του λόγου και της παρεμπόδισης της δημοσιογραφικής έρευνας είναι γνωστά και επιτυγχάνονται με διώξεις μέσω των δικαστικών αγωγών. Την ώρα λοιπόν που καθημερινά γύρω μας, αποκαλύπτονται ή κυρίως συγκαλύπτονται εκατοντάδες σκάνδαλα, κάθε είδους, με τα παραδικαστικά κυκλώματα να έχουν αποδεδειγμένα “μολύνει” την δικαιοσύνη, το δικαστικό σύστημα φροντίζει να εξαντλήσει όλη του την αυστηρότητα απέναντι σε δημοσιογράφους που προσπαθούν απλά να κάνουν τη δουλειά τους.
Στις 11 Ιουλίου του 2011, ο δημοσιογράφος Τάκης Κωνσταντινόπουλος μέσω της ηλεκτρονικής εφημερίδας kentri.gr προχωρά στην ανάρτηση ενός ρεπορτάζ με τίτλο “Γιατί έδειχνε φοβισμένος ο εισαγγελέας όταν αγόρευε;”. Στο εν λόγω ρεπορτάζ, ο δημοσιογράφος παρέθετε μια σειρά γεγονότων και περιέγραφε τα όσα συνέβησαν στην αίθουσα του δικαστηρίου για μια υπόθεση που είχε ως αντικείμενο κληρονομικές διαφορές και την “μαϊμού” υιοθεσία ενός ενήλικα, με μια περιουσία 30 εκατομμυρίων ευρώ περίπου να αναζητά τους πραγματικούς δικαιούχους της.
Στο ίδιο ρεπορτάζ, βάση φυσικά της δημοσιογραφικής έρευνας που είχε προηγηθεί, αποκαλυπτόταν πως εναντίον του εισαγγελέα της έδρας είχαν ασκηθεί δύο πειθαρχικές διώξεις στο παρελθόν για σοβαρές υπηρεσιακές παραλήψεις, αλλά παρόλα αυτά, ο ίδιος είχε προαχθεί. Αντίστοιχα, στο εν λόγω ρεπορτάζ ζητούσε ο δημοσιογράφος να απαντηθεί το ερώτημα για το αν η εφέτης της έδρας είχε κάνει τη διδακτορική της διατριβή στον αν. καθηγητή της Νομικής, που συμπτωματικά ήταν και συνήγορος υπεράσπισης ενός εκ των διεκδικητών της τεράστιας περιουσίας στην εν λόγω υπόθεση.
Μάλιστα, όπως επισημαινόταν στο επίμαχο ρεπορτάζ εάν αυτό ήταν αληθές θα έπρεπε η ίδια να έχει αυτοεξαιρεθεί, ειδάλλως, τίθεται αυτομάτως ένα ακόμη μείζον θέμα. Είναι άλλωστε γνωστό και σύμφωνα με το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής σύμβασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ότι το δικαστήριο πρέπει να είναι νόμιμα συγκροτημένο και αμερόληπτο. Δηλαδή, δεν γίνεται να ανεβαίνει στην έδρα ένας δικαστής που μπορεί να υπάρχει και η παραμικρή υποψία εις βάρος εκείνων που δικάζονται και σε ότι αφορά την αμεροληψία του δικαστή κατά την λήψη της όποιας απόφασης. Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε εδώ πως η εφέτης παρουσίασε στο δικαστήριο χαρτί από την νομική Αθηνών, στο οποίο διευκρινιζόταν ότι η ίδια δεν είχε κάνει τη διδακτορική της διατριβή με τον εν λόγω καθηγητή νομικής και συνήγορο υπεράσπισης του βασικού κατηγορουμένου.
Αξίζει όμως επίσης να σημειωθεί ότι ο συνάδελφος δημοσιογράφος δεν κατονόμασε ουδέποτε την εφέτη ή τον εισαγγελέα της έδρας, σχεδόν ένα χρόνο μετά κλήθηκε από τον πταισματοδίκη Πατρών να δώσει εξηγήσεις για το εν λόγω δημοσίευμα! Και παρόλο που στις 22 Ιουνίου του 2012, ο Τάκης Κωνσταντινόπουλος προσπάθησε να εξηγήσει στον πταισματοδίκη τα αυτονόητα, δηλαδή, πως μετέφερε στο ρεπορτάζ του όσα είχε ζήσει κατά την ακροαματική διαδικασία που ήταν ανοιχτή στο ευρύ κοινό και στα πλαίσια του δικαστικού ρεπορτάζ, αυτό δεν έγινε προφανώς κατανοητό για την εφέτη, η οποία στη συνέχεια αποφάσισε να προχωρήσει σε αγωγή εναντίον του ζητώντας μάλιστα και το εξαντλητικό ποσό των 300 χιλιάδων ευρώ!
Σύμφωνα μάλιστα με τον συνάδελφο, Τάκη Κωνσταντινόπουλο, κατά την ακροαματική διαδικασία στις 27 Φεβρουαρίου 2014, η εφέτης έφερε για μάρτυρα υπεράσπισης μια άλλη συνάδελφο της εφέτη από την Καλαμάτα, εναντίον της οποίας έχει κατατεθεί μήνυση από δικηγόρο για εκβίαση και χρήση κοκαΐνης. Ο επί 52 χρόνια δημοσιογράφος και με λευκό ποινικό μητρώο βρίσκεται έκτοτε “όμηρος” ουσιαστικά μιας αγωγής 300 χιλιάδων ευρώ περιμένοντας ακόμα την απόφαση της δικαιοσύνης και έχοντας μπεί σε μια δικαστική διαμάχη επειδή απλά, ως δημοσιογράφος έκανε τη δουλειά του.
