“Ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του πολιτικού κινηματογράφου” των τελευταίων 50 ετών, όπως τον περιγράφει το ισπανικό Φεστιβάλ, παρέλαβε το Σάββατο το τιμητικό βραβείο Donostia για το σύνολο της καριέρας του.
“Το να γυρίζεις μια ταινία, είναι σαν μια ερωτική ιστορία. Δεν γίνεται να ζήσεις δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια με μια ιστορία χωρίς να την αγαπάς βαθιά“, σχολίασε ο ίδιος, υποδεχόμενος τους δημοσιογράφους στη σουίτα του ξενοδοχείου Maria Cristina.
Ο Γαβράς γεννήθηκε στην Αρκαδία το 1933 και έφυγε για το Παρίσι σε ηλικία 22 ετών, χωρίς να γνωρίζει σχεδόν καθόλου γαλλικά.
Από τότε, το έργο του επικεντρώθηκε κυρίως σε ταινίες πολιτικού θέματος ή καταγγελτικές: από το “Ζ” (1969, Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και Όσκαρ μοντάζ), μέχρι την “Κατάσταση Πολιορκίας” (1972, αφορούσε τη δικτατορία της Ουρουγουάης), τον “Αγνοούμενο” (1982, Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών, για μια ταινία που αφορούσε τις εξαφανίσεις κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ στη Χιλή), το “Μουσικό Κουτί” (1989) και το “Αμήν” (2002, με θέμα τον ναζισμό) και τον “Παράδεισο στη Δύση” (2009, για τη μετανάστευση από τη Μέση Ανατολή στην Ευρώπη).
Ένα έργο που “εξελίχθηκε μαζί με την αντίληψη που αποκτούσα για τα πράγματα, με την ηλικία και την εμπειρία μου” αλλά “όλα όσα κάνω, προσπαθώ να τα κάνω με πάθος” και ο κινηματογράφος είναι “μια τέχνη που άλλαξε τον κόσμο”, τόνισε.
Και αυτό γιατί με τον κινηματογράφο “μπορούμε να δούμε πώς ζουν οι άλλοι, μπορούμε να δούμε τους ανθρώπους γυμνούς, κάτι αδύνατον στο παρελθόν”, αστειεύτηκε ο σκηνοθέτης, “να δούμε τους ομοφυλόφιλους…”
Φέτος ο Γαβράς δίνει το παρών στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν με την ταινία “Ενήλικοι στην αίθουσα“, το σενάριο της οποίας βασίστηκε στο βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Ο διάσημος σκηνοθέτης εξήγησε ότι άρχισε να συγκεντρώνει στοιχεία για την ελληνική κρίση από την έναρξή της, μόλις εφαρμόστηκαν τα πρώτα μέτρα λιτότητας.
Κατόπιν, βρήκε το νήμα της αφήγησης στο βιβλίο που ετοίμαζε ο Γιάνης Βαρουφάκης. “Άρχισε να μου στέλνει το ένα κεφάλαιο μετά το άλλο και αρχίσαμε να μιλάμε και να φτιάχνουμε το σενάριο“, εξήγησε ο Γαβράς, ο οποίος τελικά αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου, που κυκλοφόρησε το 2017, και θεωρεί ότι ο πρώην υπουργός είναι ένας άνθρωπος “συγκροτημένος, που αντιστέκεται”.
Κατά τον Γαβρά, η ελληνική κρίση χρέους ήταν ένα υπαρξιακό πρόβλημα για την Ευρώπη. Αναφερόμενος στη σκληρή στάση της Γερμανίας, σχολίασε ότι “ένα κράτος δεν έχει φίλους αλλά συμφέροντα”. Όμως, αυτή η λογική “δεν ταιριάζει στην Ευρώπη” γιατί “πρέπει να αλλάξουμε τα πράγματα όλοι μαζί, αν δεν το κάνουμε, δεν είμαστε Ευρωπαίοι”.
Όσον αφορά το μέλλον της Αριστεράς, οι προβλέψεις του δεν είναι ιδιαίτερα κολακευτικές, τουλάχιστον για τη Γαλλία όπου ζει και για την Ελλάδα, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε φέτος στις εκλογές. “Η αναγκαιότητα της Αριστεράς είναι εδώ, η φιλοσοφία της Αριστεράς είναι εδώ, όμως δεν υπάρχουν άνθρωποι ικανοί να την κάνουν να λειτουργήσει”, υποστήριξε.
