Αυτό που κρατάμε όλοι μας από αυτή την εμπειρία, είναι η ευκολία με την οποία μπορούμε να χάσουμε, έστω και για ένα προσωρινό διάστημα, πράγματα που μέχρι εχθές έμοιαζαν δεδομένα, όπως παραδείγματος χάριν μια απλή βόλτα, έναν καφέ με φίλους.
Επίσης από αυτή την πανδημία θα κρατήσουμε και κάτι ακόμη. Αυτή η υγειονομική κρίση κατάφερε να σκιαγραφήσει τα όρια ενός ολοκλήρου πολιτικού, ιδεολογικού, κοινωνικού, οικονομικού, απολυτά κυρίαρχου ιδεολογήματος, του νεοφιλελευθερισμού. Εργοστάσια και μαγαζιά έκλεισαν, πλοία παραμείναν δεμένα στα λιμάνια τους, αεροπλάνα καθηλώθηκαν και ολόκληροι οικονομικοί κολοσσοί κλονίστηκαν και αποδείχθηκαν γίγαντες με κρυστάλλινα πόδια, αδύναμοι να ανταπεξέλθουν σε αυτή την πρόκληση. Ολόκληρο το σύστημα έδειξε τις αδυναμίες του αλλά και την αναγκαιότατα ύπαρξης ενός ισχυρού κράτους – εγγυητή που βασικό σκοπό θα έχει την στήριξη της κοινωνίας και της οικονομίας. Αυτό είναι ίσως η μεγαλύτερη ήττα του νεοφιλελευθερισμού που εδώ και πενήντα χρονιά περίπου μας μίλα για την ανάγκη συρρίκνωσης του κράτους, αλλά και για της ανάγκη της ιδιωτικής παρέμβασης σε κάθε τομέα. Ο κορωνοϊός ήρθε για να ακυρώσει αυτή την νεοφιλελεύθερη έμμονη και να σπρώξει το ρου της ιστορίας προς μια άλλη κατεύθυνση.
Ενώ όλα αυτά συνέβαιναν στο παγκόσμιο στερέωμα, σε μια άλλη γειτονιά του κόσμου, την Ευρωπαϊκή Ένωση, βρεθήκαμε αντιμέτωποι για ακόμη μια φορά με την επικίνδυνη τακτική της αδιαλλαξίας του βορρά και ειδικότερα της Γερμανίας. Αυτό που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατάφερε να λύσει την προηγούμενη περίοδο και κατά την διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης του 2009, καλείται να το λύσει σήμερα. Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Ο ένας δρόμος είναι σκοτεινός και βέβαιο ότι οδηγεί στον μαρασμό και την διάλυση. Ο άλλος δρόμος είναι εξίσου δύσκολο, όμως είναι βέβαιο ότι θα στρέψει την Ε.Ε. προς τις ιδρυτικές της αρχές, καθιστώντας την μια ισχυρή ένωση λαών, με ισότητα, στήριξη, αλληλεγγύη και σεβασμό στις Δημοκρατικές αρχές και παρακαταθήκες.
Σε μια ακόμη πιο μικρή γωνιά του κόσμου, την Ελλάδα βιώσαμε αυτή την κρίση με έναν τρόπο, που για ακόμη μια φορά απέδειξε την αδυναμία του πολιτικού μας συστήματος να ανταπεξέλθει στα βασικά καθώς και τις τεράστιες ανισότητες εντός των ορίων της Ελληνικής κοινωνίας. Έτσι λοιπόν στην Ελλάδα παρατηρήσαμε ότι η κυβέρνηση ξεκίνησε έναν μαραθώνιο επίρριψης όλων των βαρών στην ατομική ευθύνη, υποβαθμίζοντας την κοινωνική ευθύνη, ότι δηλαδή την αφορά. Αυτό τον τρόπο βρήκε η κυβέρνηση για να εφαρμόσει ακόμη και αυτή την δύσκολη χρονική συγκύρια την ακραιφνώς νεοφιλελεύθερη ατζέντα της.
Δεν προκαλεί λοιπόν την έκπληξη κανενός, η επιλογή της κυβέρνησης να μην στηρίξει με άμεσα και εμπροσθοβαρή οικονομικά μετρά, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, καθώς και η επιλογή της να μην προστατέψει αποτελεσματικά τον κόσμο της εργασίας. Αντιθέτως η κυβέρνηση σπεύδει να φέρει προς ψήφιση έναν νέο και άκρος συντηρητικό και οπισθοδρομικό νόμο για την παιδεία, όπως επίσης και έναν νέο περιβαλλοντικό νόμο που υπονομεύει και καταστρέφει το οικοσύστημα και το περιβάλλον. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση θέλει να επιβάλει την εμμονική και ιδεολογική κανονικότητα έτσι όπως η ιδία αντιλαμβάνεται σε αυτούς τους δυο ευαίσθητους τομείς.
Είναι πλέον ανάγκη στην δεύτερη πράξη αυτής της τραγωδίας, οπού οι οικονομικές επιπτώσεις θα φάνουν σε έναν πολύ μεγαλύτερο βαθμό έπειτα και από την επιστροφή στην καθημερινότητα, να συναντηθούν όλες οι προοδευτικές δυνάμεις στην επικειμένη μάχη που βρίσκεται μπροστά μας. Στόχος αυτής της εγκάρδιας συνεννόησης οφείλει να είναι η υπεράσπιση όλων των πολιτών, αλλά και των δημοσίων αγαθών, του κράτους πρόνοιας και της Δημοκρατίας. Χρειάζονται μεγάλες κοινωνικές συμμαχίες ώστε τα νεοφιλελεύθερα σχεδία της κυβέρνησης να ακυρωθούν, αλλά και να σηματοδοτηθεί μια νέα εποχή όπου η ενίσχυση του κράτους πρόνοιας, του κράτους δικαίου, η αξιοκρατία και η διαφάνεια θα πρωταγωνιστούν στον δημόσιο και τον πολιτικό λόγο.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
