Μπόρα είναι θα περάσει…

Υπάρχουν δύο τρόποι για να αντιμετωπίζονται τα μεγάλα προβλήματα που ταλαιπωρούν τις σύγχρονες κοινωνίες. Είτε πρόκειται για την κλιματική κρίση και τις φυσικές καταστροφές, είτε πρόκειται για την υγειονομική κρίση με τις εκατόμβες των νεκρών καθημερινά, είτε πρόκειται για την ενεργειακή κρίση και τις τεράστιες αυξήσεις στις τιμές της ενέργειας, είτε ακόμη πρόκειται για μια τυπική χειμερινή κακοκαιρία και την ταλαιπωρία που προκαλεί, οι λύσεις για ένα «έξυπνο» επιτελικό κράτος είναι δύο.

Η πλέον ενδεδειγμένη είναι η ενίσχυση των δημόσιων δομών και υπηρεσιών που αποστολή τους έχουν να προστατεύουν τους πολίτες από τις κρίσεις.

Στην περίπτωση της κλιματικής κρίσης και των δασικών πυρκαγιών, για παράδειγμα, αυτό σημαίνει μια σειρά από δράσεις θωράκισης του κρατικού μηχανισμού τόσο σε προληπτικό, όσο και σε κατασταλτικό επίπεδο.

Στην περίπτωση της υγειονομικής κρίσης αντίστοιχα, η ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας προστατεύει αποτελεσματικά τη δημόσια υγεία και κυριολεκτικά σώζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Και επιπλέον η λήψη των κατάλληλων μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης σε δημόσιους χώρους, σχολεία, πανεπιστήμια, εκκλησίες, καταστήματα και Μέσα Μαζικής Μεταφοράς διασφαλίζει τον περιορισμό της μετάδοσης της πανδημίας και μειώνει την πίεση στο σύστημα υγείας.

Στην ενεργειακή κρίση πάλι, η αποκατάσταση και θέση σε ετοιμότητα των δημόσιων υπηρεσιών ενέργειας λειτουργεί προστατευτικά απέναντι στην κερδοσκοπία, ενώ η προβλεπτικότητα της πολιτείας να διασφαλίζει σε όσο μεγαλύτερο βαθμό την ενεργειακή αυτονομία της χώρας περιορίζει το κόστος της αύξησης της εισαγόμενης ενέργειας.

Στη χειμωνιάτικη κακοκαιρία τέλος, η καλή προετοιμασία και η θέση σε ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού περιορίζει τις καταστροφές, μειώνει την ταλαιπωρία και σώζει ζωές.

Η οδός της ενίσχυσης των δημόσιων δομών είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματική και γι’ αυτό και ακολουθείται από όλα τα πολιτισμένα κράτη του κόσμου, ανεξάρτητα από την κοινωνική θεώρηση και το πολιτικό μοντέλο που ακολουθούν οι κατά τόπους κυβερνήσεις.

Η άλλη οδός, αυτή που εκ συστήματος επιλέγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι η επικοινωνιακή. Το κράτος δεν χρειάζεται να ενισχύεται για να επεμβαίνει στις φυσικές καταστροφές, εφόσον υπάρχει τρόπος οι πολίτες να πειστούν ότι όλα έγιναν καλώς.

Έτσι, τα δάση δεν χρειάζεται να προστατευτούν από την πυρκαγιά, αρκεί οι πολίτες να πιστέψουν ότι:

«Τα όμορφα δάση όμορφα καίγονται».

Ή ακόμη καλύτερα, αρκεί οι πολίτες να πειστούν ότι αποφεύχθηκαν τα χειρότερα, που θα ήταν εκτός από την οικολογική καταστροφή και απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.

Κι όταν η κρατική απραξία προκαλεί εκατόμβες ανθρώπινων απωλειών, όπως συμβαίνει με την πανδημία, αρκεί η προπαγάνδα να παιανίζει το γνωστό:

«Ουδέν κακόν αμιγές καλού».

Που μπορεί και να σημαίνει ότι ναι, μπορεί πράγματι να υπάρχουν πολλά θύματα, αλλά όμως σώθηκε ο τουρισμός.

Με αυτή τη λογική τα νοσοκομεία δεν χρειάζεται να θωρακιστούν και οι ΜΕΘ δεν χρειάζεται να ενισχυθούν, αρκεί οι πολίτες να πιστέψουν ότι αυτό είναι κάτι μεταξύ άχρηστης σπατάλης και επιζήμιας για τη δημόσια υγεία επιλογής.

Κι ακόμη, το κράτος δεν χρειάζεται να διατηρήσει τη ΔΕΗ σε δημόσιο χαρακτήρα, ούτε και να σταματήσει την απολιγνιτοποίηση, αποδυναμώνοντας την ενεργειακή αυτονομία της χώρας. Αρκεί η προπαγάνδα να πείσει ότι η κρίση είναι εισαγόμενη και συνεπώς ό,τι και αν κάναμε θα ήταν άσκοπο.

Και τέλος στην περίπτωση της χειμωνιάτικης κακοκαιρίας το κράτος δεν χρειάζεται να κάνει πολλά, αρκεί οι τηλεθεατές να πειστούν, βλέποντας ωραία χιονισμένα τοπία στις οθόνες τους, ότι:

«Μπόρα είναι, θα περάσει».

Άλλωστε και για τη μετάλλαξη Όμικρον ο πρωθυπουργός διέγνωσε ότι πρόκειται για κάτι σαν μια καλοκαιρινή μπόρα… Μια μπόρα με χιλιάδες νεκρούς.

Η αλήθεια είναι ότι η οδός της ενίσχυσης του κρατικού μηχανισμού είναι πολύ αποτελεσματική, έχει όμως ένα σοβαρό μειονέκτημα.

Όσο η ανθρώπινη ζωή, η δημόσια υγεία, οι περιουσίες, ο φυσικός πλούτος και οι οικονομικές δραστηριότητες έχουν μια σημαντική αξία, άλλο τόσο και η προστασία τους έχει ένα σοβαρό κόστος. Το οποίο οι σοβαρές κυβερνήσεις αναλαμβάνουν, επιβαρύνοντας δίκαια τους φορολογούμενους που απολαμβάνουν τις ανάλογες υπηρεσίες.

Η επικοινωνιακή οδός είναι κι αυτή αποτελεσματική, αρκεί να υπάρχει ένα καθεστώς που ελέγχει τα ΜΜΕ. Μια προϋπόθεση που έχει κι αυτή ένα σημαντικό κόστος. Το οποίο όμως, αντί να πηγαίνει σε «υπηρεσίες πολυτελείας» από τις οποίες ωφελούνται εκατομμύρια αγνώμονες πολίτες που μπορεί αύριο και να μη σε ψηφίσουν, είναι πολύ προτιμότερο να κατευθύνεται στοχευμένα σε ημέτερους οι οποίοι και τα ΜΜΕ ελέγχουν, αλλά και δεν πρόκειται να σε ξεχάσουν ποτέ.

Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που η καλή μνήμη των «ευεργετημένων» δεν συμφέρει την κυβέρνηση.

Γιατί τότε, εκτός από τη νέμεση της οργής του λαού που οι συμφορές της επικοινωνιακής διαχείρισης των κρίσεων προκαλούν, συμβαίνουν και φαινόμενα εκδίκησης από κάτι «ευεργετημένους» σαν τον Φουρθιώτη. Που έχουν ψηλά στο αξιακό τους σύστημα την αποπληρωμή των… προσωπικών τους λογαριασμών.

Αλλά ακόμη και αυτή η κυβερνητική κρίση «μπόρα είναι, θα περάσει…»

Πηγή: TVXS

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr