Να μείνει ή να φύγει το ΔΝΤ;

Η χθεσινή διαρροή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σύμφωνα με την οποία είτε πρέπει να ληφθούν νέα σκληρά μέτρα στην Ελλάδα είτε να κουρευτεί το χρέος φέρνει πάλι στην επιφάνεια το σενάριο που θέλει να πληρώνονται μονομιάς τα χρωστούμενα της Ελλάδας στο Ταμείο κι η υπόθεση να μείνει 100% ευρωπαϊκή. Η ελληνική κυβέρνηση ποντάρει ακόμα στη λαϊκή στήριξη και παλεύει για πολιτική λύση που θα ξεκολλήσει τη χώρα από τον πάγο των μνημονίων αλλά αυτή η ιστορία με το ΔΝΤ μπορεί να εξηγήσει ως ένα βαθμό τις εξελίξεις.

Το μήνυμα που έστειλε το ΔΝΤ σύμφωνα με τους Financial Times είναι ότι εάν δεν υπάρξει κούρεμα του ελληνικού χρέους και δεν επιβληθούν επιπλέον σκληρά μέτρα, το Ταμείο θα αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα και δε θα καταβάλει το μερίδιό του στη δόση των 7,2 δις ευρώ – ένα μερίδιο που φθάνει στα 3,5 δις. Το μήνυμα αυτό σχετίζεται με δύο παράγοντες: Αφενός την προς το παρόν συμφωνία Ευρωπαίων – Ελλάδας για μικρά πρωτογενή πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια που καθιστούν το υπάρχον ελληνικό χρέος ακόμα πιο “μη βιώσιμο”, αφετέρου την πίεση που ασκούν στην Κριστίν Λαγκάρντ συγκεκριμένες χώρες-μέτοχοι του ΔΝΤ προς την κατεύθυνση να φύγει από την Ευρώπη αφού έχει υπερεκτεθεί σε προγράμματα των οποίων το τέλος δε διαφαίνεται. Προφανώς οι δυο παράγοντες συνδέονται μεταξύ τους.

Μπροστά σε αυτό το πρόβλημα, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι φέρονται να μελετούν ένα σενάριο άμεσης αποπληρωμής των χρωστούμενων της Ελλάδας στο ΔΝΤ, προφανώς με ένα νέο δάνειο κι άρα ένα νέο μνημόνιο. Το νέο αυτό δάνειο, αν υπάρξει, θα συναφθεί με επιτόκιο πολύ μικρότερο από αυτό που συνοδεύει τα χρωστούμενα προς το ΔΝΤ και με αυτό τον τρόπο θα εξοικονομηθούν πόροι, εξοικονόμηση που θα “επιτρέψει” τα χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα.

Επαναλαμβάνουμε πως αυτά προς το παρόν είναι σενάρια κι όχι ειλημμένες αποφάσεις. Η ελληνική κυβέρνηση, έχοντας “σύμμαχο” τη σημαντική λαϊκή στήριξη, εργάζεται προς την εξεύρεση κοινώς επωφελούς λύσης που θα λειτουργήσει προωθητικά για την οικονομία και θα απελευθερώσει δυνάμεις που θα ισχυροποιούν σταδιακά τη θέση της στην όποια διαπραγμάτευση.