Να τελειώνουμε με το πένθος

Του Θανάση Καρτερού

Εντάξει, πενθήσαμε. Αλλιώς τα περιμέναμε και αλλιώς μας ήρθαν τα πράγματα. Με αποτέλεσμα άλλοι να πέσουν από τα σύννεφα, άλλοι να θέλουν να πέσουν από την Ακρόπολη, άλλοι να πέφτουν στην κατάθλιψη. Μόνο που, ενώ μέχρι τώρα το πένθος ήταν ανάγκη ψυχική, ίσως και πολιτική, τώρα πια καταντάει πολυτέλεια. Και μάλιστα επικίνδυνη. Για όσους τουλάχιστον κατανοούν τη σημασία της κρίσιμης εκλογικής μάχης που βρίσκεται μπροστά μας.

Και μιλώ για κείνους που θέλουν αυτή η κυβέρνηση να μην είναι παρένθεση. Και δεν θέλουν να δουν στη θέση του Τσίπρα τον Μεϊμαράκη, ή κάποιον τέλος πάντων από το παλιό εκδικητικό σύστημα που μας έφερε ώς εδώ. Που θέλουν κάτι να γίνει με τη διαπλοκή, με τη διαφθορά, με το ρουσφέτι, με το κράτος μπαμπούλα, με όλα όσα στοιχειώνουν τη ζωή μας χρόνια τώρα. Που θέλουν η Αριστερά να δοκιμαστεί στη διακυβέρνηση, έστω μέσα στις σημερινές αντίξοες συνθήκες.

Ανάγκη πάσα για όλους αυτούς να κηρυχθεί το τέλος του πένθους. Με όλες τις αντιρρήσεις, τις επιφυλάξεις, τις στενοχώριες, τις διαφωνίες, να πάρουν τη θέση τους στη γραμμή της μάχης. Διότι περί μάχης πρόκειται. Και όποιος έχει λίγη καλή πίστη, και λίγη εμπιστοσύνη στην Αριστερά και στις ιδέες της, ξέρει πως από αυτή τη μάχη θα εξαρτηθούν πολλά. Που αφορούν όχι μόνο το χρέος, την οικονομία, την ανάπτυξη. Αλλά και στην ίδια τη δημοκρατία.

Η πολιτική είναι σκληρή υπόθεση. Συχνά σ’ αυτήν ο δρόμος προς την Κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις. Ή και με πένθος. Διότι, κουκιά μετρημένα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λάβει ισχυρή εντολή σ’ αυτές τις εκλογές, αυτό που θα προκύψει δεν θα είναι ούτε αντιμνημονιακό ούτε φιλολαϊκό. Αν εκείνοι που το επιδιώκουν καταφέρουν να αποδομήσουν τον Τσίπρα, θα το πληρώσει όχι μόνο η Αριστερά, αλλά ο τόπος. Και για πολλά χρόνια.

Συνεπώς, να τελειώνουμε με το πένθος. Γιατί, αν δεν τελειώσουμε τώρα, αν καταφέρουμε να περάσουμε το πένθος μας σε μια κοινωνία που έχει και γνώση, και επίγνωση του τι μπορούμε και τι θέλουμε, τότε προετοιμάζουμε ένα Πένθος με πι κεφαλαίο σε λίγες εβδομάδες. Και μπορεί το πένθος να ταιριάζει στην Ηλέκτρα, αλλά δεν ταιριάζει στην Αριστερά σε ώρες μάχης…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr