Καλώς καταδικάζουμε την έμφυλη βία. Η κοινωνία προχωρά και πρέπει οι πατριαρχικές νόρμες και ο ανδροκεντρισμός να αντιμετωπιστούν στη ρίζα τους. Δηλαδή πολύ πριν μετουσιωθούν σε «βία». Στο σπίτι, στο σχολείο, στους χώρους εργασίας και βέβαια στο διαδίκτυο.
Στην τάξη, που τα κορίτσια σπρώχνονται στα φιλολογικά, που πρέπει να είναι «όμορφα» και «φρόνιμα» και τα αγόρια «δυναμικά» και «αθλητικά» κι ας είναι και «ατίθασα», βρε αδερφέ.
Στην εφηβεία, που τα αγόρια σπρώχνονται να αποκτήσουν σύντομα πολλές σεξουαλικές εμπειρίες ενώ τα κορίτσια πρέπει να είναι «σίγουρα», «έτοιμα» και «προσεκτικά».
Μετέπειτα, που μια γυναίκα με πολλούς συντρόφους αυτόματα είναι «εύκολη» και «τσούλα»ενώ ένας άντρας «έμπειρος». Μια γυναίκα που αναρτά τον εαυτό της με μαγιώ «ψάχνεται» ή «προκαλεί» ενώ ένας άνδρας απλά «φλεξάρει».
Μια γυναίκα ανύπαντρη είναι «γεροντοκόρη» γιατί «τα χρόνια περνάνε», ενώ ένας άντρας είναι «εργένης» και αν είναι πλούσιος τότε αυτόματα είναι «χρυσός εργένης».
Μια σκληρά εργαζόμενη γυναίκα την ρωτούν «ποτέ θα κάνει οικογένεια», ερώτημα που δεν θα τεθεί ποτέ σ´ έναν άντρα, όπως δεν θα τεθεί και το «με ποιον κοιμήθηκε για να πάρει προαγωγή». Ένας άνδρας δεν θα χρειαστεί να στείλει μήνυμα στους φίλους του ότι «έφτασε σπίτι» ούτε θα κρατά τα κλειδιά στο χέρι για να μπει γρήγορα μέσα. Δεν θα ερωτηθεί «πότε θα γίνει πατέρας», και «αν νιώθει τύψεις που άφησε τα παιδιά του» για να πάει στη δουλειά ή μια βόλτα.
Όταν αυτά τα αφήσουμε πίσω μας, τότε δεν θα είναι απαραίτητη και η 25η Νοεμβρίου.
* Από τη σελίδα της Νατάσας Γιάμαλη στο facebook
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
