Non Paper: Ο θρήνος δεν ταιριάζει στο Μαξίμου

Ο φορέας του Μαξίμου, Πορτοσάλτε, για άλλη μία φορά ύψωσε την σημαία της λογοκρισίας από το ΣΚΑΙ, επιβεβαιώνοντας την αίσθηση ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει σταματήσει να σφάζει με το βαμβάκι. 
Τέλος τα ωραία αφηγήματα και τα ηλιοβασιλέματα στη Σαντορίνη. 
Τέλος τα παραμύθια-κάψουλες που αποδέσμευαν σταδιακά την αντικοινωνική πολιτική στον οργανισμό της κοινωνίας. Περάσαμε στην εποχή της ωμότητας.

Τα ΜΜΕ, η αξιωματική αντιπολίτευση κι ο κάθε πικραμένος οφείλουν να τηρούν την επίσημη κρατική ιδεολογία. Η πολυφωνία, η πληροφορία κι οι direct δημοσιογραφικές ερωτήσεις κόβονται πλέον με τον μπαλτά. Ούτε πόσοι πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ, ούτε ότι η χώρα είναι στα κατακάθια της Ευρώπης σε αριθμό νεκρών.

Δεν αρκεί πια ο έλεγχος των ανθρώπων, πρέπει να ελέγχεται και οποιαδήποτε αλήθεια στεναχωρεί την πολιτική ελίτ. Πρέπει να συνεχίζουμε να δείχνουμε ανέμελοι ως χώρα κι ας πεθαίνουν 70 συνάνθρωποί μας τη μέρα. Ο θρήνος δεν ταιριάζει στο Μαξίμου…

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ασκεί την πιο σκληρή μορφή ενημέρωσης από τη μεταπολίτευση και μετά. Ως άκρως αυταρχικό κόμμα «πετσο-κόβει» τις αλήθειες. Μέσω του χρηματισμού έχει περιορίσει την παρρησία, τον διάλογο και την κριτική. Η γυάλινη οροφή της λογοκρισίας στα ελεγχόμενα ΜΜΕ επιβάλει αποκλεισμό  των ειδήσεων. 

Έτσι, σύμφωνα με τον Πορτοσάλτε, είναι ανεπίτρεπτο να μεταφέρει η αντιπολίτευση τις δηλώσεις των γιατρών στη Βουλή.  Ακόμα κι αν  λένε οι γιατροί ότι πεθαίνουν άνθρωποι εκτός ΜΕΘ, δεν πρέπει τα άλλα κόμματα (ή αποκλειστικά μόνο ο Τσίπρας;) να υιοθετήσουν την αλήθεια. 
Την επόμενη φορά πιθανόν να εισηγηθεί στα πιστοποιητικά θανάτου να μην γράφεται ότι απεβίωσε ο ασθενής από covid αλλά από σκωληκοειδίτιδα ή αμυγδαλές, εξαλείφοντας κάθε έννοια αληθοφάνειας.  

Αυτή η ανάγκη ανάδειξης της κυβερνητικής υπεροχής έναντι της αλήθειας, ο κος Μητσοτάκης τη χρειάζεται για να καλύπτει αυστηρά προσωπικά του συμφέροντα. 
Η σιωπή και το ψέμα παρατείνουν τη θέση του στην εξουσία. Ανανεώνουν την εδραίωση και νομιμοποίησή του ως ξεχωριστό ον, ακόμα και ως θεϊκό αντιπρόσωπο στο λαό, προκειμένου να επεκτείνει χρονικά τη θέση του στον θώκο. 
Ακόμα και δημοκρατικά θεσμικά όργανα, τα χρησιμοποιεί για να τον εδραιώνουν, υποβάλλοντας έτσι τους πολίτες σε τυφλή υπακοή.

Μας βλέπω να επιστρέφουμε στον πολύγραφο και στον παράνομο τύπο, μέρα που ‘ναι…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr