Διότι οι τρελοί, οι αληθινοί τρελοί, είναι οι “άλλοι”. Οι λεγόμενοι “υγιείς”, εκείνοι που δεν δείχνουν σημεία ανισορροπίας, εκείνοι που είναι ενταγμένοι για τα καλά στο σχολείο, στη δουλειά, στην οικογένεια, στην κοινωνία, δεν εξεγείρονται ποτέ διότι δεν τους είναι χρήσιμο ή δεν τους βολεύει, και δεν ονειρεύονται ποτέ γιατί θα έχαναν το χρόνο τους.
Είναι πάντα απασχολημένοι με “σοβαρά” πράγματα, να κάνουν καριέρα, να βγάλουν χρήματα. Σίγουροι ότι η ευτυχία βρίσκεται εκεί, στη συσσώρευση θέσεων, τιμών, εξουσίας.
Δόξες μέτριες για ανθρώπους μέτριους, για τους οποίους κανένας δε θα θυμάται ποτέ τίποτα. Θλιβεροί τρελοί, ανίκανοι να κατανοήσουν την ουσία εκείνης της μεγάλης, σύντομης τρέλας που είναι η ζωή. Μια εκπληκτική φευγαλέα ευκαιρία, που πρέπει να πιάνει κανείς στον αέρα, και να βουτήξει μέσα της με χαρά και ελευθερία.
Ο κόσμος μου, μτφρ Ανταίος Χρυσοστομίδης, εκδόσεις Καστανιώτη
