Ο ξεχασμένος Άκης Τσοχατζόπουλος

Του Θανάση Καρτερού 

Φυλακίστηκε, δικάστηκε, ξαναδικάστηκε, δικάζεται πάλι, τον ακολούθησαν στη φυλακή η γυναίκα και η κόρη του, έγινε ανάγνωσμα, θέαμα, θέμα συζήτησης και αποδοκιμασίας μέχρι το τελευταίο ελληνικό σπίτι. Πετάχτηκε στον κάλαθο των επιβλαβών από το κόμμα του, χρησιμοποιήθηκε εδώ που τα λέμε και ως αποδιοπομπαίος τράγος από ένα φαύλο πολιτικό σύστημα που έψαχνε απεγνωσμένα τρόπους να ξεπλυθεί. Ύστερα ξεχάστηκε…

Τέλος πάντων. Η Δικαιοσύνη έκανε τη δουλειά της, έκρινε, τον βρήκε ένοχο για βαρύτατες πράξεις, και ήδη βρίσκεται για χρόνια στον Κορυδαλλό. Καμιά αντίρρηση και καμιά αμφισβήτηση. Το ερώτημα όμως σήμερα είναι: Πόσο ακόμα θα πρέπει να τιμωρηθεί; Κοντά στα ογδόντα, με την κατάσταση της υγείας ενός υπερήλικα σε συνθήκες Κορυδαλλού, μπορεί να μιλήσει κανείς για «ευνοϊκή μεταχείριση», αν γίνει δεκτό το αίτημά του και αποφυλακιστεί; Έστω με βραχιολάκι, όπως ζήτησαν οι συνήγοροί του;

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει ότι ο πρώην υπουργός πλήρωσε πολύ βαριά όσα του καταλογίστηκαν; Όταν όχι μόνο φυλακίστηκε, αλλά ισοπεδώθηκε από κάθε άποψη; Όταν ακόμα και σήμερα η γυναίκα και το παιδί του δεν μπορούν να πάρουν τη βουλευτική του σύνταξη, επειδή έτσι προσθέτουν τιμωρία στην τιμωρία του κάποιοι μανδαρίνοι του υπουργείου Οικονομικών; Όταν το παιδί του μεγαλώνει με το στίγμα του «γιου του Τσοχατζόπουλου»; Όταν δεν έμειναν από τον Άκη, και τις πράξεις του, παρά κομμάτια και θρύψαλα;

Ξέρω ότι κάποιους θα ξενίσει η άποψη ότι πρέπει να εξεταστεί με πνεύμα επιείκειας η αίτησή του για υπό όρους απόλυση. Σκεφτείτε όμως: Στα 77 του χρόνια, ύστερα από όσα έχει υποστεί, δεν είναι εύλογο από ανθρωπιστική άποψη να του δοθεί η δυνατότητα να περάσει κάποια χρόνια μαζί με την οικογένεια και το μικρό παιδί του; Κάποιοι επίσης μπορεί να θυμώσουν. Πιστεύω όμως ότι υπάρχουν πολλοί που σκέφτονται ότι δεν θα έπρεπε η τιμωρία του να φτάσει μέχρι του σημείου να πεθάνει στη φυλακή. Διότι αυτό δεν είναι ποινή, είναι εκδίκηση.

Λένε πως η Δικαιοσύνη είναι τυφλή. Όσο τυφλή όμως κι αν είναι, δεν μπορεί να μη βλέπει αυτό που όλοι βλέπουν. Ποιος Άκης; Ένας ηλικιωμένος άνθρωπος είναι, σακατεμένος από τις ταλαιπωρίες. Αφήστε τον να πάει στο σπίτι του…

Πηγή: avgi.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr