Η ούγια αυτού του φασισμού φέρει ονόματα. Φέρει το όνομα του αντιπροέδρου της ΝΔ, Άδωνη που εξυμνεί τη χούντα και φωνάζει ότι στο Πολυτεχνείο δεν υπήρξαν νεκροί. Φέρει το όνομα του εκλεκτού της Βορίδη, μία κληρονομιά του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Φέρει το όνομα του Σαμαρά και δεκάδων δημοσιογράφων κουμανταδόρων της αντιπολίτευσης.
Δεν είναι αυθόρμητες ανεγκέφαλες πράξεις αυτά που συμβαίνουν τώρα. Είναι ακροδεξιοί ζυμομύκητες που χρησιμοποιήθηκαν ως διογκωτικοί παράγοντες κοινωνικών ζυμώσεων κατά της δημοκρατίας. Είναι όσα καλλιεργεί μετά μανίας το παλαιό σύστημα προκειμένου να πάρει πίσω την εξουσία πάση θυσία. Κι αν η θυσία απαιτεί το κεφάλι της δημοκρατίας επί πίνακι, ευχαρίστως να της κοπεί.
Ο πιο θρασύς και ωμός νεοφιλελευθερισμός ανεμίζει πλέον το μίσος μέσα στα σχολεία και τις τοπικές κοινωνίες με τη χρυσή χορηγία της ΝΔ. Αυτή είναι ο πορτιέρης που ανοίγει τις πόρτες των σχολείων, των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων και κάποιων ΕΛΜΕ για να περάσει μέσα η Χρυσή Αυγή. Από το σχολείο του Γέρακα ως της Πτολεμαΐδας, κι από του Παλαιού Φαλήρου μέχρι της Μυτιλήνης. Αν η παρούσα κυβέρνηση δεν μπορεί να χτυπηθεί από την αντιπολίτευση στις συντάξεις, στη δημόσια υγεία, στον προϋπολογισμό, θα χτυπηθεί στις αξίες της. Στην αλληλεγγύη, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη. Με βαρύ οπλισμό τη μισαλλοδοξία, τη ρητορική του μίσους, τη θρησκοληψία, της επιτίθεται. Το μαύρο του φασισμού είναι το μελάνι αυτής της σουπιάς που επιθυμεί λυσσασμένα να επιβληθεί.
Δεν είναι έκφραση γνώμης, είναι έγκλημα όλα όσα συμβαίνουν στα σχολεία. Κι είναι βαριά η ευθύνη όχι μόνο αυτών που φροντίζουν να συμβούν κι όσων παρακολουθούν ατάραχα, ούτε μόνο των πολιτών που κακοποιούν το νου και την ψυχή των παιδιών τους. Είναι βαριά ευθύνη και της κυβέρνησης. Η μητέρα των μαχών δεν είναι οι εκλογές που έρχονται. Είναι η μάχη κατά του φασισμού που πλέον έχει περάσει στον πιο ζωτικό χώρο, στα σχολεία. Αν το μέλλον έρχεται από τη νεολαία, τότε αυτό το μέλλον θα πρέπει να είναι διαυγές κι όχι μαύρο κι άραχνο.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
