«Ο εθισμός που πέρασα στο τζόγο ήταν κάτι πολύ δύσκολο, το οποίο θέλω να αφήσω πίσω μου και να το θυμάμαι ως μακρινό παρελθόν. Ένα πάθος που ξεκινάει ως κάτι που σου αρέσει, δεν ξεκινάει πάντα καταναγκαστικά και μετά γίνεται ψυχαναγκασμός. Ο ναρκομανής, ο τζογαδόρος, ο αλκοολικός από ένα σημείο και μετά ξέρει ότι δεν ευχαριστιέσαι αυτό που κάνεις, υποφέρεις, ούτε βλάκας είσαι, αλλά δεν μπορείς να βγεις από αυτά τα δίχτυα. Για να βγει πρέπει πρώτα να το αποδεχτεί και μετά να ζητήσει βοήθεια».
«Ήταν οικονομική καταστροφή γιατί ήταν χρόνια, κι ακόμα πληρώνω αυτή την καταστροφή. Όμως δεν είναι αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα, έχεις κι άλλες καταστροφές γιατί χάνεις τον εαυτό σου, κάνεις πράγματα που δεν είσαι εσύ, χάνεις ανθρώπους, φιλίες, χάνεις χρόνο και ενέργεια, αλλάζει ο τρόπος που επιλέγεις τα πράγματα, ακόμα και τις δουλειές σου», πρόσθεσε.
