Σε αντίθεση με την πεποίθηση ότι ο χρόνος κυλάει σαν νερό, όταν περνάμε καλά, ενώ αντιθέτως μοιάζει να σταματάει όταν βαριόμαστε, Βέλγοι ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Leuven πραγματοποίησαν μία έρευνα, προκειμένου να αποδείξουν ότι, όταν ανακαλούμε στη μνήμη ένα πρόσφατο γεγονός που μας έδωσε μεγάλη χαρά, τείνουμε να υπερεκτιμούμε τη διάρκειά του.
Για τις ανάγκες της μελέτης, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Applied Cognitive Psychology», συνεργάστηκαν με εθελοντές ηλικίας 11 έως 76 ετών, αφού οι τελευταίοι ολοκλήρωναν ενθουσιασμένοι την περιήγησή τους σε εκθεσιακούς χώρους που είχαν επιλέξει, ζητώντας τους να συμπληρώσουν ένα σύντομο ερωτηματολόγιο.
Συγκεκριμένα, η ερευνητική ομάδα ζήτησε από τους εθελοντές να δηλώσουν πόσο θετικά ή αρνητικά αισθάνονταν για την περιήγησή τους, πόσο «ζωντανοί» ένιωθαν μετά από αυτήν και πόση ώρα πίστευαν ότι διήρκησε.
Από τις απαντήσεις τους προέκυψε ότι σχεδόν όλοι είχαν πολύ καλή ψυχική διάθεση και ότι όσο πιο καλά είχαν περάσει, τόσο περισσότερο «πίστευαν» ότι είχε διαρκέσει η περιήγησή τους.
«Τα πιο θετικά συναισθήματα στη διάρκεια της περιηγήσεως σχετίζονταν με μεγαλύτερους υπολογισμούς της διάρκειας της περιηγήσεως», εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης δρ Σοφί Φρεντερίκ από το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Leuven.
Όπως εξηγούν οι ερευνητές, με δεδομένο ότι προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως η ψυχική διέγερση οδηγεί σε βελτίωση της μνήμης, είναι πιθανό στη διάρκεια των θετικών γεγονότων να κωδικοποιούνται στον εγκέφαλο περισσότερες πληροφορίες, οδηγώντας σε μεγαλύτερη διαθεσιμότητα τη στιγμή του υπολογισμού.
Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που εξετάζει πώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος εκτιμά τη χρονική διάρκεια ενός γεγονότος μετά το πέρας του.
