του Γιάννη Ραγκούση
Έχουμε άραγε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συνεπάγεται, η σημερινή Ελλάδα καθώς και ο βασικός πυλώνας του κυβερνητικού συνασπισμού, να περιγράφονται από τους διευθυντές δύο εκ των μεγαλύτερων εφημερίδων της χώρας ως ακολούθως;
«… έφθασαν να συγκατοικούν μαχαιροβγάλτες, θρασύδειλοι ροπαλοφόροι, θεομπαίχτες μιζαδόροι, εθνικολαϊκιστές της συμφοράς, κάτι ξεπεσμένοι Καραμανλικοί, οι «Μοραΐτες» του αρχηγού και ένας απίθανος κύκλος επιχειρηματιών της Κολομβιανής σχολής που όλα τα σφάζουν κι όλα τα μαχαιρώνουν, χωρίς κανένα μέτρο και ουδένα σεβασμό απέναντι στους νόμους…»
(Αντ. Καρακούσης, Το ΒΗΜΑ, 20 Νοεμβρίου 2014)
«…Οι βασικοί πυλώνες διαπλοκής και διαφθοράς της χώρας μένουν ακλόνητοι παρά την κρίση, παρά τα όσα έχουμε περάσει ως κοινωνία. Μερικές φορές έχει κανείς την αίσθηση ότι μπορεί να έχουμε ήδη γίνει μία μίνι Ουκρανία, με ολιγάρχες που κάνουν ό,τι θέλουν στο παρασκήνιο…»
(Αλ. Παπαχελάς, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 14 Δεκεμβρίου 2014)
Τώρα, για βάλτε όπου Ελλάδα, λ.χ. ΗΠΑ ή Γερμανία ή Βρετανία και όπου Καρακούσης ή Παπαχελάς για βάλτε τους διευθυντές των δύο μεγαλύτερων εφημερίδων των χωρών αυτών να υπογράφουν τέτοιες διαπιστώσεις.
Ποιο θα ήταν το συμπέρασμα για τον Ομπάμα, τη Μέρκελ, τον Κάμερον καθώς και για τους Αντιπροέδρους και τις Κυβερνήσεις τους;
Συμπέρασμα, προσωπικό ή γενικευμένο, εγχώριο ή διεθνές.
Ποια θα ήταν η αίσθηση για τους λειτουργούς της δικαιοσύνης στις χώρες αυτές;
Υ.Γ… και ο Αποστολόπουλος, με βάση την κρίση της δικαιοσύνης, τι ακριβώς σταγόνα θα είναι για τους πολίτες;
Σταγόνα στον ωκεανό ή η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι;
Πηγή: protagon.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
