Αν ο κοροναϊός είναι ο Μουσολίνι, ο Μεταξάς ποιος είναι;

Την γραμμή ακολούθησαν πιστά διάφοροι υπουργοί, ο κ. Χαρδαλιάς και ο κ. Τσιόδρας στην τηλεοπτική επανεμφάνιση του και σήμερα ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης:  «την εθνική ενότητα, το υψηλό φρόνημα, την αίσθηση αλληλεγγύης όλα αυτά τα στοιχεία τα οποία επέτρεψαν στην Ελλάδα να γράψει το δικό της Έπος πριν από 80 χρόνια, χρειάζεται να τα επιστρατεύσουμε και τώρα, για να αντιμετωπίσουμε τις διπλές προκλήσεις της αμφισβήτησης της κυριαρχίας μας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και τη μεγάλη πρόκληση της αντιμετώπισης της πανδημίας».

Προφανώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ήδη αξιοποιήσει όλα αυτά τα «στοιχεία» στα ελληνοτουρκικά: ο θόρυβος που έκαναν προσφάτως τα ελληνικά πλοία εμποδίζοντας τις έρευνες του τουρκικού Oruc Reis, είναι κάτι σαν τα οχυρώματα στην Πίνδο.

Αλλά στην αντιμετώπιση του ιού, γιατί αντί της αίσθησης ατομικής ευθύνης που προπαγάνδισε ο κ. Τσιόδρας, να μην γίνουν οχυρωματικά έργα, αξιοποιώντας την πολύμηνη «εκεχειρία» μετά την πρώτη φάση της πανδημίας; Να ενισχυθεί το ΕΣΥ, τα σχολεία, οι δημόσιες συγκοινωνίες, ο υγειονομικός έλεγχος των τουριστικών ροών ή να αγοραστούν τεστ ώστε να μην γίνονται με το σταγονόμετρο; Τουλάχιστον επί κυβέρνησης 4ης Αυγούστου, είχαν κατασκευαστεί τα έργα στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα (γραμμή Μεταξά) και τον τελευταίο χρόνο(1939-40) στα ελληνοαλβανικά, έργα που έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο στη νίκη επί των Ιταλών.

Η επιλεκτική χρησιμοποίηση της ιστορίας είναι προσφιλής τακτική της εξουσίας, αλλά η κυβέρνηση της ΝΔ την έχει αποθεώσει. Ποιος δεν θυμάται ότι πέρυσι τέτοια μέρα, η υπουργός Παιδείας είχε στο διάγγελμά της παρουσιάσει το όχι ως νίκη κατά του λαϊκισμού!, υπονοώντας τον ΣΥΡΙΖΑ  είναι αλήθεια στο φετινό επανόρθωσε, κάνοντας λόγο για «μεγαλειώδες ΟΧΙ στον φασισμό και τον ναζισμό») και παρουσιάζοντας την ιταλική επίθεση να σημειώνεται στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που είχε στη πραγματικότητα ξεκινήσει ένα χρόνο νωρίτερα;

H κ. Κεραμέως ίσως κάτι να διάβασε τη χρονιά που μεσολάβησε, αλλά για τη δεξιά είναι γενικώς επικίνδυνο να αναφέρεται στην ιστορία, γιατί ούτε πολλά βιβλία διαβάζει, ούτε τη γνωρίζει καλά.
Οι διανοούμενοι (Π. Κανελόπουλος, Κ. Τσάτσος) που κοσμούσαν παλιότερα τη συντηρητική παράταξη έχουν αντικατασταθεί από τύπους Άδωνι, που εκτιμούσε ότι η οικονομία επί χούντας «ήταν κούκλα».

Ο κειμενογράφος του κ. Μητσοτάκη, φρόντισε στη σημερινή του ομιλία ο πρωθυπουργός να αναφερθεί στον Γιώργο Θεοτοκά, έναν από τους βασικότερους διανοούμενους της δεκαετίας του 30, που υπήρξε και αντίπαλος της μεταξικής φασιστικής δικτατορίας: ««Θέλω αυτές τις στιγμές και καθώς βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το δεύτερο κύμα της πανδημίας να θυμηθούμε λίγο τα λόγια του Γιώργου Θεοτοκά, ο οποίος πριν από 80 χρόνια, γράφοντας για την 28η Οκτωβρίου, δήλωσε εντυπωσιασμένος από την ενεργοποίηση του Ελληνικού φιλότιμου και από αυτό το πρωτοφανές αίσθημα εθνικής ενότητας». Ίσως δεν υπάρχει τόσο κλασικό παράδειγμα χρησιμοποίησης της ιστορίας -και της λογοτεχνίας- για επικοινωνιακούς σκοπούς.

«Το να ακούμε πάντως τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να συνδέει το “ΟΧΙ” του Μεταξά και της Ελλάδος με το “όχι” στον κορονοϊό », έγραφε προχθές ο Μ. Κοττάκης στη συντηρητική Εστία, «όπως το Πάσχα καλούσε να “σουβλίσουμε” τον ιό, είναι τουλάχιστον ιλαρό. Έλεος, και η ανοησία στην επικοινωνία έχει όρια».

YΓ Θέλετε αφορμή για προβληματισμό για τον μεσοπόλεμο και τη θανατηφόρα έλξη του φασισμού; Δέστε το βίντεο με την υποδοχή που είχε επιφυλάξει ο λαός της Κέρκυρας στον Μουσολίνι, στο άρθρο του Π. Τζανετή.

Πηγή: Tvxs.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr