Ο συγγραφέας Αύγουστος Κορτώ πήρε θέση για όσα τραγικά συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες με τις πλημμύρες στη Θεσσαλία και οι απαντήσεις – σχόλια που δέχτηκε αποτυπώνουν μια τριτοκοσμική κατάσταση.
«Προσπαθώ – κι αδυνατώ – να φανταστώ πώς θα ένιωθα αν ήμουν γονιός, κι έπρεπε να βράσω νερό για να πιούν και να λουστούν τα παιδιά μου, να βουρτσίσουν τα δόντια τους, ενώ συγχρόνως θα με κατέτρωγε η αγωνία των μικροβίων και των ιών που μπορούν, υπό τέτοιες συνθήκες, να σε θερίσουν.
Θα ήμουν αφάνταστα θυμωμένος, απελπισμένος, θα αισθανόμουν μετέωρος κι ανήμπορος κι ανυπεράσπιστος, και πιθανότατα θα καταριόμουν το κράτος που δεν απότρεψε εγκαίρως την καταστροφή.
Μπορεί να ήθελα να δω τον τόπο όπου γεννήθηκα να αναδύεται απ’ τις λάσπες, και να αγωνιζόμουν με όποιον τρόπο διέθετα ώστε να ξαναδώ την ιδιαίτερη πατρίδα μου όπως την έζησα και την αγάπησα.
Μα απ’ την άλλη, αν είχα τη δυνατότητα να φύγω, μπορεί να μάζευα τη φαμίλια μου και να έριχνα μαύρη πέτρα.
Ζούμε εδώ και χρόνια την τραγωδία της προσφυγιάς διαφόρων πολέμων – κι αυτό που βιώνει η μαρτυρική Θεσσαλία είναι ένας ακήρυχτος πόλεμος.
Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να βρίσκεται αντιμέτωπος με τέτοια διλήμματα επιβίωσης. Γι’ αυτό κι οφείλουμε να ακούμε προσεχτικά, κατανυκτικά, τις φωνές των πληγέντων. Στο βάσανό τους κρύβεται ολόκληρη η ιστορία της χώρας μας», έγραψε αναλυτικά ο Κορτώ και κάτοικος της περιοχής του απάντησε με μια φωτογραφία που «λέει» πολλά όσο κι αυτό είναι ένα τετριμμένο κλισέ:
