Μέρες τώρα το όνομα του κυρίου Παπαδήμου εμφανίζεται ως το όνομα του καταλληλότερου. Αφού έκανε έναν μεγάλο κύκλο, γύρω από τα τείχη του πολιτικού συστήματος επανέρχεται και ξαναβρίσκει την πόρτα για να μπει.
Ο κύριος Παπαδήμος, τραπεζίτης με ό,τι σημαίνει η λέξη σήμερα, θέτει όρους για να γίνει πρωθυπουργός. Δεν είναι οι όροι της αξιοπρέπειάς του όπως εμφανίζονται, αλλά όροι που ξεπερνούν την αξιοπρέπεια όλων μας. Μπορεί ένας άνθρωπος που του γίνεται η τιμητική πρόταση, να βάζει όρο πώς θα συμπεριφερθούν τα πολιτικά κόμματα απέναντι σε δανειστές και εταίρους; Να υπογράψουν δηλαδή την μη λειτουργία τους και την προκαταβολική τους δέσμευση; Θα είναι αυτό δημοκρατία, ή δέσμευση σε μια μονοκρατορία της ανάγκης και του εκβιασμού;
Ο κύριος Παπαδήμος, όσο και αν εμφανίζεται ως σωτήρας από τα ΜΜΕ, όσο και αν από τα ξημερώματα φαίνεται ως ο αδιαφιλονίκητος πρωθυπουργός παρότι η ΝΔ δεν έχει εκφραστεί, δεν είναι ένας σωτήρας. Είναι ένας τραπεζίτης. Ένας από αυτούς (ακόμη και αν είναι καλός) που έφτιαξαν αυτό που ζούμε. Η διέξοδος δεν είναι ο Παπαδήμος αλλά η Δημοκρατία. Όπως λένε στη ΝΔ αυτή την ώρα, σε μια τέτοια κυβέρνηση, πρωθυπουργός μπορεί να είναι ακόμη και ο σκύλος του Παπανδρέου αφού το θέμα είναι να πάμε σε εκλογές με ομαλότητα. Γιατί λοιπόν πολλοί επιμένουν πως πρέπει και θα είναι ο Παπαδήμος;
ΕΚΔΟΡΟΣΦΑΓΕΑΣ
