Με αυτή την αφορμή, ας θυμηθούμε την ιστορία αυτής της μαγευτικής ιστορίας, που μεγάλωσε γενιές παιδιών.
Ο Σεργκέι Προκόφιεφ γράφει τη μουσική και το κείμενο ενός παραμυθιού με πρωταγωνιστές τον Πέτρο τον πιονιέρο και έναν γκρίζο λύκο. Οι ήρωες του παραμυθιού δανείζονται τα χαρακτηριστικά τους από μουσικά όργανα.
«Η προσέλευση ήταν φτωχή, το έργο δεν κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα του κόσμου», είχε δηλώσει ο ίδιος ο δημιουργός για το παραμύθι που τον έκανε να αγαπηθεί από όλο τον κόσμο.
Το 1946, δέκα χρόνια μετά την πρεμιέρα, ο Ντίσνεϊ διασκεύασε το συμφωνικό παραμύθι σε κινούμενα σχέδια, ενώ το 2006 παρουσιάστηκε η εκδοχή, σε stop-motion animation, που κατέκτησε το Όσκαρ κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους (2008).
Ο Πέτρος είναι ένα παιδί που μένει με τον παππού του, ο οποίος του απαγορεύει να πάει σε μια αυλή που υπάρχει πίσω από το σπίτι τους. Επειδή όμως ο πρωταγωνιστής μας είναι περίεργος θα καταφέρει να μπει στον απαγορευμένο χώρο (μαζί με ένα πουλί και μία πάπια) παρόλο που ο παππούς του έχει κλειδώσει. Εκεί μεταξύ άλλων θα συναντήσει και τον απειλητικό λύκο του τίτλου.
Η ιστορία του Προκόφιεφ είχε πάντα μεγάλη απήχηση, με περισσότερες από πέντε γενιές παιδιών να έχουν μεγαλώσει με αυτήν, να έχουν “μαγευτεί” από τη δύναμη και τη γοητεία της.
