18 Νοεμβρίου 1940. Τα ιταλικά αεροπλάνα χτυπούσαν τις θέσεις των ελληνικών δυνάμεων στην περιοχή Διποταμιά της Βορείου Ηπείρου. Ανάμεσα στους στρατιώτες και ο ασυρματιστής Δημήτρης Πιερράκος, επί χρόνια σέντερ φορ του Παναθηναϊκού.
Από τα αντιαεροπορικά πυρά, ένα αεροπλάνο καταρρίφθηκε σε απόσταση περίπου πέντε χιλιομέτρων και ο πιλότος πήδηξε με το αλεξίπτωτο την τελευταία στιγμή. Ο «Μπρακ», όπως ήταν το παρατσούκλι του Πιερράκου, δεν το σκέφτηκε καθόλου. Άρχισε να τρέχει για να αιχμαλωτίσει τον πιλότο. Λίγη ώρα μετά δεχόταν συγχαρητήρια για την σύλληψη του αεροπόρου.
Ο διεθνής ποδοσφαιριστής ήταν πανευτυχής. Βρήκε μια κόλλα χαρτί και άρχισε να γράφει γράμμα για τη μητέρα, τη αδερφή και τον ανθυποσμηναγό αδερφό του, Στέφανο, με τον οποίο έπαιζαν μαζί στον Παναθηναϊκό.
«Δόξα τω θεώ είμαι καλά. Μην ξεχάσεις Στέφανε να μου στείλεις ένα πουλόβερ, λίγα τσιγάρα, ξυραφάκια και λίγο χαρτζιλίκι για κανένα καφεδάκι όταν μπαίνουμε σε κανένα χωριό και για κονιάκ. Σήμερα ήρθαν εχθρικά αεροπλάνα και τους ρίξαμε τρία. Από το ένα γλίτωσαν τρεις με αλεξίπτωτα. Τον έναν τον έπιασα εγώ με τρέξιμο για 5 χιλιόμετρα και αν με έβλεπε ο Σίμιτσεκ, θα με έπαιρνε στην Εθνική Ομάδα. Έπειτα από τα συγχαρητήρια βρήκα λίγο καιρό να σας γράψω ένα γράμμα. Τα πάμε υπέρ υπέροχα στο μέτωπο, νομίζω ότι είμαι στην εξοχή», έγραφε γεμάτος ενθουσιασμό.
Πριν τελειώσει το γράμμα…
Διαβάστε τη συνέχεια στη Μηχανή του Χρόνου
