Ας κάνουμε μια παραδοχή. Έστω ότι αύριο, ο Παύλος Πολάκης, εξαφανίζεται από την ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Επιλέγει να ασχοληθεί με την Ιατρική και μόνο με την Ιατρική, αφήνοντας πίσω του το ΣΥΡΙΖΑ, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την μεγάλη του αδυναμία τον Άδωνη Γεωργιάδη. Αν συμβεί αυτό, υπάρχει πιθανότητα να μετατραπεί η Ελλάδα σε χώρα όπου περισσεύει η πολιτική ευγένεια επειδή θα αντικατοπτρίζει την ποιότητα της πολιτικής ηθικής της;
Αν δεν υπάρχει κανένας μα κανένας που υποστηρίζει κάτι τέτοιο με σοβαρότητα, τότε πρέπει να αποτιμήσουμε τα πράγματα όπως έχουν, αντί να καταναλώνουμε προπαγάνδα και υποκρισία με ιστορίες για αγρίους (Πολάκηδες).
Ο Πολάκης έχει τον δικό του τρόπο να πορεύεται στην πολιτική. Λέει πράγματα που καλό θα ήταν να μην λέει (αν δεν θέλει να τον χρησιμοποιούν και να τον ακυρώνουν πολιτικά) αλλά λέει και πράγματα τα οποία δεν λένε άλλοι.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να κρίνει όσα λέει ο Πολάκης (και ας μην του αρέσει αυτό όπως δεν αρέσει άλλωστε σε κανέναν πολιτικό) , αλλά στην κρίση πρέπει να συμπεριλάβουμε και το γεγονός πως υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που προτιμούν την ουσία από την υποκρισία.
Ο πρώην υπουργός και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει να έχασε για μια ακόμη φορά το δίκιο του, γιατί ενώ αποκάλυψε και ζήτησε εξηγήσεις για κάτι πάρα πολύ σοβαρό, τον αποκλεισμό από το σύστημα συνταγογράφησης των ανασφάλιστων πολιτών, δεν φέρθηκε όπως έπρεπε στην γραμματέα της ΝΔ, Μαρία Συρεγγέλα. Οι βολές κατά ριπάς, έκαναν την εμφάνισή τους από κάθε πλευρά. Από Δεξιά, Αριστερά, πάνω, κάτω αλλά κυρίως υπογείως. Ο Πολάκης φέρεται να είπε ένα «άντε δουλέψτε» στην κυρία Συρεγγέλα, το οποίο μεταφράστηκε με πολλούς τρόπους αλλά όπως πάντα, με την ίδια διάθεση που κάποτε κοσμούσε το γνωστό «ο Πολάκης καπνίζει».
Σε μια πρόσφατη αναδρομή σε όσα έχουν ειπωθεί από πολιτικούς όλων των αποχρώσεων, εντοπίζει κανείς βρισιές προς τους γιατρούς από τον Άδωνη Γεωργιάδη («είστε ανθρωπάκια ασήμαντα , κάφροι, άντε να κάνετε καμιά δουλειά»), ομοφοβικές επιθέσεις από τον βουλευτή της ΝΔ Δ. Κυριαζίδη προς τον Κασσελάκη («δεν ξέρω αν πρέπει να τον πω ο ή η»), ψέματα από τον πρωθυπουργό της χώρας για την ακρίβεια και άλλα πολλά.
Γιατί ο Παύλος Πολάκης έχει τέτοιο σουξέ στην ομαδική καταδίκη; Γιατί η κοινή γνώμη είναι έτοιμη σαν από καιρό να ανταπεξέλθει σε οτιδήποτε βαφτίζεται ως «πρόκληση Πολάκη;» Γιατί θεωρείται πιο σοβαρό το «βουλώστε το» που εξαπολύει ο Πολάκης από το ίδιο το γεγονός ότι μένουν χωρίς φάρμακα άνθρωποι που τα έχουν προπληρώσει με τους φόρους τους εδώ και χρόνια;
Η μία εξήγηση είναι ότι ο Πολάκης μορφοποιήθηκε ως τέρας από τους αντιπάλους του (συμπεριλαμβάνονται οι εσωκομματικοί) και χρησιμοποιήθηκε εναντίον του η δολοφονία χαρακτήρα γιατί ήταν επικίνδυνος για τους ίδιους. Όσα λέει, όσα καταδεικνύει, όσα αποκαλύπτει πρέπει να φαίνονται λιγότερο απειλητικά από αυτόν, άρα πρέπει να φιλοτεχνηθεί ως δράκος.
Η άλλη εξήγηση αφορά τον ίδιο. Ο Παύλος Πολάκης, συνεπαρμένος ίσως από τον σκοπό στον οποίο θεωρεί ότι έχει ταχθεί και τις ιδιότητες που αποδίδει στον εαυτό του, αφέθηκε να εργαλειοποιηθεί από το σύστημα που τόσο μισεί. Προσφέρει τον εαυτό του προς πάσα μειωτική χρήση, από ανθρώπους που δεν έχουν ανάστημα και αποκτούν εύκολα πατώντας πάνω του. Ο Πολάκης το έχει δει να συμβαίνει εκατοντάδες φορές, να αποδίδει υπέρ όσων αντιμάχεται, αλλά το παραβλέπει. Όχι, δεν φταίει αυτός γιατί περισσεύει η υποκρισία και όσοι καταπίνουν την κάμηλο διυλίζουν τις λέξεις του. Στην Ελλάδα της διαφθοράς, της απάτης, της μίζας, της απόγνωσης, το πρόβλημα δεν είναι οι εκφράσεις Πολάκη και το στυλ Πολάκη. Φταίει όμως γιατί αφήνει τον εαυτό του να γίνεται όπλο εναντίον του και εναντίον όσων πιστεύει. Δεν ξέρω αν είναι πετυχημένη η έκφραση ότι «χύνει την καρδάρα με το γάλα», αλλά τους επιτρέπει να τον αρμέγουν συνεχώς.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
