Στην αλβανική περίπτωση, η αφορμή δεν ήταν μια παραίτηση αλλά η άρνηση του προέδρου της Χώρας, Ιλίρ Μέτα να ορκίσει τον αντικαταστάτη του Ντιτμίρ Μπουσάτι, επικεφαλής της αλβανικής διπλωματίας. Ο εκλεκτός του πρωθυπουργού ήταν ο τριαντάχρονος Γκ. Τσάκαϊ με προέλευση από το Κόσοβο, που είχε κάνει για ένα διάστημα και υφυπουργός Εξωτερικών.
Ο πρόεδρος Μέτα, τον έκρινε…ελλιποβαρή, γεγονός που εξόργισε τον Ε. Ράμα. Έτσι όπως εξελίχτηκαν τα πράγματα, θα έπρεπε ή να κρατήσει τον Μπουσάτι ή να φέρει πρόταση για άλλο όνομα ως υπουργό Εξωτερικών. Με δήλωσή του ο πρωθυπουργός έδωσε ραντεβού με τον πρόεδρο στο Συνταγματικό Δικαστήριο (σ.σ. όταν αυτό στελεχωθεί ώστε να μπορεί να επαναλειτουργήσει) κι ανακοίνωσε την ανάληψη και του υπουργικού χαρτοφυλακίου Εξωτερικών και ευρωπαϊκών υποθέσεων «καθ’ όσον δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο»!
Υπενθυμίζεται η διάσταση απόψεων του προέδρου της Αλβανίας με τον πρωθυπουργό και στο κείμενο της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας για τα θαλάσσια σύνορα. Μπορεί η εξέλιξη αυτή να έχει παγώσει λόγω των ραγδαίων πολιτικών γεγονότων και στις δυο χώρες όμως όταν επανέλθει οι αρχιτέκτονες της Κοτζιάς και Μπουσάτι δεν θα χειρίζονται πια την υπόθεση.
Κι αν τα όσα διαδραματίστηκαν στην ελληνική κυβέρνηση συνασπισμού είναι λίγο πολύ γνωστά, δεν μπορεί να γραφτεί το ίδιο για την αλβανική. Ο Ντ. Μπουσάτι απολύθηκε από το υπουργείο των Εξωτερικών, μεταξύ των άλλων, συνολικά έξι υπουργών, από τον Έντι Ράμα σ’ ένα ανασχηματισμό που προκάλεσε η φοιτητική διαμαρτυρία για το ύψος των διδάκτρων.
