Ο θάνατος έχει πολλά πρόσωπα

Σταματήστε να συγκρίνεται ποιος πόνεσε περισσότερο κι αφήστε τους ανθρώπους να θρηνήσουν τον χαμό τους. Δεν είστε εσείς που θα ορίσετε, σε πια συμφορά θα χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του. 

Καθένας στη ζωή του ζει απώλειες που αντέχει, κι απώλειες αβάσταχτες. Ο θάνατος έχει πολλά πρόσωπα, γιατί κι η ίδια η ζωή έχει πολλά πρόσωπα. 

Είναι πολύ διαταρακτικό το συναίσθημα της απώλειας για να μπει σε καλούπια. 

Αυτή τη στιγμή χιλιάδες άνθρωποι διαλύθηκαν στη μέση του πουθενά και καλούνται να επιστρέψουν στο τίποτα. Αυτό το τίποτα το βιώνουν ως θάνατο. 

Και κανείς δεν θα τους υπαγορεύσει πως να βιώσουν το «τίποτα», συγκρίνοντάς το με το Μάτι. Το κάθε Μάτι. Έλεος! Δεν γίνεται διαγωνισμός συμφοράς. Είναι δυνατόν να υπάρξουν αντιπαραθέσεις για το ποιος πτώχευσε ψυχικά περισσότερο;

«Πού να πάω; Θα καεί το σπίτι μου. Πού θα μείνω; Ας καώ… Και να φύγω πάλι καμένος είμαι», απαντά κάτοικος στην ερώτηση δημοσιογράφου γιατί δεν φεύγει ενώ η πυρκαγιά πλησιάζει ολοταχώς.

Οι πυρόπληκτοι κάτοικοι της Εύβοιας αυτή τη στιγμή δεν νιώθουν ζωή για να ζήσουν. Δεν έχασαν γονείς, φίλους, παιδιά, κι ίδιοι γλίτωσαν. Αλλά νιώθουν νεκρωμένοι. Η επιβίωσή τους βασίζεται κυρίως στην γεωργία και την κτηνοτροφία.

Ζούσαν σχεδόν αποκλειστικά από τη γη τους, τα ζώα, τις καλλιέργειες, το μέλι τους. Οι καλλιέργειες κάηκαν, κοπάδια κάηκαν, το δάσος που είχαν τα μελίσσια τους κάηκε μαζί με τα μελίσσια, αγροτικά μηχανήματα κάηκαν… Οι ζωές τους ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες με όσα κάηκαν. 

Είναι απάνθρωπο να απαιτούμε μία παθητική αποδοχή τής καταστροφής τους. Μήπως να τους απαγορεύσουμε να θρηνήσουν και γοερά; Αυτοί που πενθούν στην Εύβοια ξέρουν καλά τι έχασαν και την αξία όσων έχασαν. Δεν χρειάζεται να τους κομίσουμε ό,τι θεωρεί ο καθένας μας «απόλυτη συμφορά», για να έρθουν στα συγκαλά τους. Ούτε να τους αντιμετωπίζουμε ως αγνώμονες διασωθέντες ενώ έζησαν και συνεχίζουν να ζουν μία βιβλική καταστροφή. 

Οι συνέπειες από τις καταστροφές ποτέ δεν μοιράζονται ισόποσα στους ανθρώπους ούτε είναι όλες ίδιες. Αλλά ούτε υπάρχει και μεζούρα πένθους. Όμως η παρούσα κυβέρνηση θα ορίσει μεζούρα πένθους. Γνωρίζουμε πολύ καλά το παρελθόν της, άρα και το μέλλον της: «Εμείς δεν αφήσαμε να χαθούν ανθρώπινες ζωές, όπως έκαναν άλλοι». Ποντάρουν πολύ σε αυτήν την αφήγηση, και θα το χειριστούν έτσι

Και κάτι τελευταίο. Λένε ότι ήταν ανύπαρκτο το κράτος. Λάθος! Το κράτος ήταν απολύτως υπαρκτό κι αυτό που συνέβη στην Εύβοια δεν είναι ατύχημα αλλά το αποτέλεσμα των επιλογών του.
 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr