Ο Βενιζέλος είναι το τοξικό απόβλητο μιας ολόκληρης εποχής

Ο Ευάγγελος-το Βαγγέλης είναι πολύ λαϊκό για το μεγαλείο του-Βενιζέλος είναι ένας εξαιρετικά τοξικός πολιτικός. Τόσο τοξικός που το γνωρίζουν και στη Νέα Δημοκρατία, στην οποία θα ήθελε πολύ να μετακομίσει, αλλά δεν είναι τόσο ανόητοι ώστε να τον φορτωθούν.

Τόσο τοξικός που η επιστολή αποχώρησης του, αν και μνημείο αλαζονείας και έπαρσης δεν κατορθώνει να κρύψει το σοκ της κλωτσιάς, αφήνοντας τον εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενο βοναπαρτισμό του, εντελώς εκτεθειμένο. Στο κόμμα του οποίου ως Πρόεδρος κατήγαγε την περιφανή νίκη του 4,68%, ανακοινώνει στο πανελλήνιο ότι «δεν εύχεται καλή τύχη».

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι ο άνθρωπος που δεν διέθετε τη στοιχειώδη πολιτική ευφυΐα να μην τρέχει βραδιάτικα στο Ζάππειο για να αυτοανακηρυχθεί Πρίγκιπας. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος μηχανορραφούσε για να ρίξει μια εκλεγμένη Κυβέρνηση, κρυπτόμενος στο νοσοκομείο με πονόκοιλο.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι το τοξικό απόβλητο μια ολόκληρης εποχής.

Έκανε καλά που τον «σούταρε» η Φώφη Γεννήματα; Ναι, αλλά το έκανε πολύ αργά. Και είναι πολύ λίγο. Και επίσης δεν έχει τη δυνατότητα, το κύρος και τη θέληση, να σουτάρει τους μηχανισμούς του, πέραν κάποιων διεθνώς άγνωστων τύπων, των οποίων η εκλογική απήχηση κινείται μεταξύ fb και πεθεράς-κουμπάρου -μπατζανάκη, οι οποίοι αποχώρησαν μόνοι τους, κάνοντας πολύ περισσότερο θόρυβο από το ειδικό τους βάρος.

Το ΚΙΝΑΛ δεν έχει πολιτικό προϊόν. Με ή χωρίς τον Βενιζέλο. Ακόμη και το μοναδικό «ανταγωνιστικό» του πλεονέκτημα- το πάλαι ποτέ ισχυρό brand name ΠΑΣΟΚ, το αποθήκευσε στα αζήτητα, χρησιμοποιώντας ό,τι πιθανό και απίθανο προσδιορισμό περνούσε από το μυαλό του κάθε χιπστερ ανόητου.

Σοσιαλδημοκρατία που να διαγκωνίζεται τη Δεξιά ποιος είναι δεξιότερα, δεν υφίσταται. Όταν συμπορεύεσαι ιδεολογικά με τη Δεξιά, είναι προφανές ότι τους εκχωρείς και το λόγο ύπαρξης σου. Προχθές παραιτήθηκε η πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Αντρέα Νάλες, μετά την ασύλληπτη ήττα του SPD στις Ευρωεκλογές.

Η σοσιαλδημοκρατία ή θα επανέλθει στις βασικές της αρχές, την αναδιανομή, την στήριξη του κοινωνικού κράτους, τα ισχυρά συνδικάτα, τη προστασία των εργασιακων δικαιωμάτων ή θα πεθάνει. Το είδαμε πρόσφατα στην Ισπανία και λίγο νωρίτερα στην Πορτογαλία.

Η κλωτσιά αλλά και η τύχη του τοξικού Ευάγγελου Βενιζέλου, έχει μόνο ανεκδοτολογικό ενδιαφέρον. Θα περιφέρει το τιτάνιο ΕΓΩ του, σε κάποια φιλικά του μέσα και σε όποιους δημοσιογράφους θυμούνται ότι τους ταΐσε τα χρόνια της βασιλείας του και το πολιτικό του τέλος το έχουμε ήδη δει. Στο πρόσωπο του Θεόδωρου Πάγκαλου. Είναι ακριβώς ιδίου πολιτικού… διαμετρήματος αυτοί οι δυο.

Υ.Γ. Το πλέον ενδιαφέρον όσο αφορά το βιογραφικό του Ευάγγελου Βενιζέλου, είναι οι σπουδές του. Αντιγράφω από τη δική του σελίδα του: «Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1978 και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο των  Παρισίων  ( Paris II) . Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης»

Ομολογώ ότι Μεταπτυχιακό και Διδακτορικό μέσα σε δυο χρόνια είναι κάτι, που αν μη τι άλλο, σου προκαλεί κατάπληξη. Και ασφαλώς όχι θετική. Αλλά αυτά είναι άλλης φύσης… ιστορίες.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr