Στην ανάλυσή του, ο συγγραφέας εκθέτει τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου Πτωχευτικού Κώδικα, τεκμηριώνοντας την κριτική που του έχει ασκηθεί, ιδίως για την εκτεταμένη ανισότητα ως προς τα δικαιώματα και τα “όπλα” πιστωτών και οφειλετών, τις παράπλευρες συνέπειες που πληρώνουν κατηγορίες, όπως οι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις ή φυσικά πρόσωπα/εργοδότες που πτωχεύουν, την ανεπαρκή προστασία των “ευάλωτων” νοικοκυριών, λόγω του πολύ στενού ορισμού της ευαλωτότητας, αλλά και τα μεγάλα προβλήματα που προκύπτουν από τις προβλέψεις περί “ενοικίασης” και “επαναγοράς” της κατοικίας του οφειλέτη που πτωχεύει.
Στην κατακλείδα της ανάλυσής του, ο Ν. Ανέστης σημειώνει χαρακτηριστικά : “Για να το πούμε συνοπτικά, ο υπό ψήφιση Πτωχευτικός Κώδικας αποτελεί ένα νομοθέτημα το οποίο εάν συμπεριελάμβανε και τη δυνατότητα να δανείζεται ο οφειλέτης με εγγύηση το σώμα και την εργασία του, θα μας γύριζε τη νομοθεσία στο 592 π.Χ., ήτοι περισσότερα από 2.600 χρόνια. Στην περίπτωση που ψηφισθεί όπως εισάγεται, θα χρειαστούμε σύντομα μετά από τόσα χρόνια έναν νέο Σόλωνα να επαναλάβει τις τομές που δεν κάνει το πολιτικό μας σύστημα. Εάν εφαρμοστούν οι προβλέψεις του θα προξενήσει βαθειές κοινωνικές ανισοκατανομές και θα εντείνει τη συσσώρευση τόσο του κεφαλαίου κίνησης της αγοράς, όσο και των ακινήτων και των μονάδων παραγωγής σε λίγους και εκλεκτούς που θα στέκονται στη μία όχθη. Τους υπόλοιπους θα τους πάρει το ποτάμι…“.
Πηγή: left.gr
