Μολονότι ο πλανήτης δυναστεύεται πλέον για δεύτερο χρόνο από την πανδημία, συνεχίζοντας να καταβάλλει βαρύτατο κόστος, δεν λείπουν τα αντιφατικά μηνύματα για κρίσιμες πτυχές του δράματος. Τελευταίο συμβάν, που προκάλεσε σύγχυση και ενίσχυσε τη μοιρολατρική ιδέα ότι «όλα είναι μάταια», επειδή «όλα γίνονται με προχειρότητα», ήταν οι ειδήσεις από τον ευρωπαϊκό άξονα για τη μάσκα.
Στη Γαλλία ανακοίνωσαν ότι η πάνινη μάσκα έχει μικρή αποτελεσματικότητα, στη δε Γερμανία κρίθηκε απαραίτητη η χρήση χειρουργικής μάσκας αυξημένης προστασίας τουλάχιστον στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε πρόβλημα με τα ΜΜΜ. Το έλυσε με τον γνωστό επιστημονικό της τρόπο η πολιτική βούληση: «Δεν το σκεφτόμαστε, άρα δεν υπάρχει».
Οι διαβεβαιώσεις του ΠΟΥ ότι η πάνινη μάσκα είναι επαρκής έπεισαν τους ήδη πεπεισμένους. Οσοι επιλέγουν να βλέπουν την πανδημία σαν τηλεριάλιτι («χμ, στημένα όλα, ο συνωμοτήσας του συνωμοτήσαντος» κ.ο.κ.) βρήκαν άλλη μία αφορμή για να επιτεθούν στην επιστήμη. Και ν’ ανοίξουν μία επιπλέον μικρή κερκόπορτα σε ό,τι φανταζόμαστε σαν ασφαλές φρούριο.
Τη μεγάλη κερκόπορτα, όμως, την έχουν ανοίξει οι κυβερνήσεις με τη δεσποτική στάση τους απέναντι στις επιστημονικές επιτροπές που συγκρότησαν οι ίδιες, οι υπερεθνικοί οργανισμοί σαν την Ε.Ε. με την ισχνή πρόνοιά τους και οι επιχειρηματικοί κολοσσοί, που δρουν όπως και προ πανδημίας: με κριτήριο το κέρδος, παρότι η έρευνά τους ενισχύθηκε από δημόσιο χρήμα. Η προσδοκία ακριβώς του μέγιστου κέρδους οδήγησε τις φαρμακοβιομηχανίες να δεσμευθούν ότι θα παραδώσουν σε συντομότατο χρόνο υπέρογκες ποσότητες εμβολίων. Υπερεκτίμησαν τις δυνατότητές τους για να στενέψουν τα περιθώρια δράσης των ανταγωνιστών. Τέλη Γενάρη, τα προγράμματα εμβολιασμού βρίσκονται στην αρχή τους, ενώ υποτίθεται ότι θα είχαν ήδη καλύψει ένα ελπιδοφόρα μεγάλο τμήμα του μαραθωνίου.
Αντί των 2.000.000 εμβολιασμών, η χώρα μας μετράει περί τις 150.000. Και αν την ευθύνη για το μικρότατο βήμα αντί του άλματος τη μοιράζονται κυβέρνηση και προμηθευτές, η ευθύνη για τη λειτουργία μόλις 150 εμβολιαστικών κέντρων αντί των υπερχιλίων υπεσχημένων είναι αποκλειστικά της κυβέρνησης. Οπως και η ευθύνη για τη ράθυμη διενέργεια λιγοστών διαγνωστικών τεστ: αντί των 50.000 που χρειάζονται ημερησίως οι ειδικοί για να κατανοήσουν προς τα πού πορευόμαστε, μόλις τα μισά, με τα έγκυρα μοριακά μια μειονότητα ανάμεσά τους. Αντί για την αγωνία της αλήθειας, το άγχος εξωραϊσμού της εικόνας.
Πηγή: Η Καθημερινή
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
