Του Κώστα Βαξεβάνη
Πρόσφατα,
επί κυβέρνησης Σαμαρά, ρυθμίστηκε νομικά
ώστε σε μεγάλες υποθέσεις που αφορούν
το Δημόσιο συμφέρον, να μπορούν να
υπάρξουν προστατευόμενοι μάρτυρες οι
οποίοι καταθέτουν με ειδική διαδικασία
όσα γνωρίζουν. Αυτή η διαδικασία
χρησιμοποιήθηκε στη δίκη της Χρυσής
Αυγής και απ ό,τι θυμάστε η πρακτική των
τραμπούκων της Χρυσής Αυγής ήταν να
αποκαλύψουν τους μάρτυρες και να τους
εκφοβίσουν.
Στις
μαρτυρίες αυτών των προστατευόμενων
μαρτύρων στηρίχθηκε και η δίωξη σε
μεγάλο βαθμό της Χρυσής Αυγής αλλά και
η αποδεικτική διαδικασία στο δικαστήριο.
Άρα η ύπαρξη προστατευόμενων μαρτύρων
στην υπόθεση Novartis, είναι κάτι που
προβλέπεται από το νόμο και μπορεί να
είναι καθοριστικής σημασίας. Οι μάρτυρες
δεν είναι «ανώνυμοι» και «κουκουλοφόροι»
όπως θέλουν απαξιωτικά να τους εμφανίζουν
(με πρώτο και καλύτερο τον πρώην
Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά) αλλά νόμιμοι
μάρτυρες που μπαίνουν σε πρόγραμμα
προστασίας γιατί κινδυνεύουν και πρέπει
να μην γίνει γνωστή η ταυτότητά τους.
Αν ένα συμβόλαιο εκτέλεσης ανθρώπου
στοιχίζει μερικές χιλιάδες ευρώ,
καταλαβαίνει κάποιος τι μπορεί να γίνει
για αποκαλύψεις που αφορούν σκάνδαλο
δισεκατομμυρίων και εμπλοκή πολιτικών
προσώπων. Σκοτώνουν για πολύ λιγότερα
δηλαδή.
Αν
λοιπόν λειτουργήσουμε με το νόμο και
τις νομικές προβλέψεις που έγιναν
μάλιστα… με εντολή Σαμαρά, ο μάρτυρας
κρίνεται από την αξιοπιστία του και όχι
από το αν καταθέτει με ή χωρίς προστασία.
Αυτό λέει ο νόμος. Αν τα μοναδικά στοιχεία
είναι οι μαρτυρίες η υπόθεση είναι
αδύναμη, αν όμως όσα καταθέτουν
επιβεβαιώνονται από στοιχεία που
προκύπτουν, τότε οι μάρτυρες είναι
αξιόπιστοι, είτε είναι ξανθοί, είτε
μελαχρινοί, είτε με όνομα, είτε με
ψευδώνυμο. Αν σε κάποια υπόθεση δολοφονίας
εμφανιστεί μάρτυρας και υποδείξει το
δολοφόνο, δεν θα απορριφθεί επειδή
«είναι ένας μάρτυρας» αλλά η μαρτυρία
του θα συσχετιστεί με τα ιατροδικαστικά
στοιχεία και ό,τι άλλο υπάρχει.
Στην
περίπτωση του σκανδάλου της Novartis, τρεις
προστατευόμενοι μάρτυρες καταθέτουν
πως πολιτικά πρόσωπα πήραν μίζες για
να υπογράψουν συγκεκριμένες αποφάσεις
που ευνοούσαν την πολυεθνική. Και τι
λένε οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί; Πως δεν
πήραν μίζες (αρνούνται όπως είναι λογικό
την κατηγορία) αλλά κυρίως πως οι μάρτυρες
είναι ψευδομάρτυρες και σκευωροί.
Κανένας από τους εμπλεκόμενους δεν λέει
με θάρρος και παρρησία αυτό που θα
ακυρώσει εκ των πραγμάτων τους μάρτυρες,
δηλαδή πως “ουδέποτε υπέγραψα την
απόφαση που ανέβασε τις τιμές των
φαρμάκων της Novartis ή της έδωσα χρήματα”.
Ο σκοπός δηλαδή είναι να εμφανιστούν
οι μάρτυρες αναξιόπιστοι όχι με όσα
λένε και δεν επιβεβαιώνονται, αλλά
επειδή είναι ένα ασυνήθιστο, (πλην όμως
νόμιμο) είδος μαρτύρων. Υποδαυλίζουν
την καχυποψία στην κοινή γνώμη με τη
βοήθεια φυσικά των ΜΜΕ που πληρώθηκαν
από τη Novartis όπως και από το ΚΕΕΛΠΝΟ. Όπως
άλλωστε φαίνεται από τη δικογραφία,
Novartis και ΚΕΕΛΠΝΟ είναι τεμνόμενοι
κύκλοι, με τους ίδιους πρωταγωνιστές
και τις ίδιες εταιρείες που ξέπλυναν
το χρήμα μέσω «διαφήμισης» και παροχής
«υπηρεσιών».
Την
ίδια ώρα οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί, με
δημόσιες δηλώσεις απειλούν τους μάρτυρες
φτάνοντας στο σημείο να λένε «και θα
σας βρούμε και θα σας τιμωρήσουμε». Την
ίδια ώρα που τα βάζουν με τους Εισαγγελείς
που κάνουν τη δουλειά τους εμφανίζοντάς
τους ως υποκινούμενους από την κυβέρνηση,
υπόσχονται εισαγγελείς (όπως κάνει ο
Άδωνης) όταν πάρουν την εξουσία, κάνοντας
έτσι την παραδοχή πως η εξουσία τους θα
παρέμβει στη Δικαιοσύνη.
Το
θέμα λοιπόν δεν είναι οι μάρτυρες, οι
οποίοι δεν είναι ούτε ανώνυμοι, ούτε
βαλτοί, αλλά οι ίδιοι οι μαρτυριάρηδες
εμπλεκόμενοι, οι οποίοι με τη συμπεριφορά
τους και την προσπάθειά τους να εξαφανίσουν
τους μάρτυρες αντί να τους αντιμετωπίσουν,
δηλώνουν την ενοχή τους σε πολλά επίπεδα.
Και συμπεριφέρονται όπως η Χρυσή Αυγή.
