Τέσσερα εκατομμύρια παιδιά προσφύγων στον κόσμο δεν πηγαίνουν σχολείο, με τον αριθμό αυτόν να έχει αυξηθεί κατά μισό εκατομμύριο από το προηγούμενο έτος, υπογραμμίζει σε έκθεσή της η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).
“Η εκπαίδευση είναι ένας τρόπος να βοηθήσουμε τους νέους ανθρώπους να θεραπεύσουν τις πληγές τους, αλλά επίσης και ο τρόπος για να δοθεί νέα ζωή σε ολόκληρες χώρες”, δήλωσε ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Φίλιπο Γκράντι.
“Αν συνεχιστεί το τρέχον μοτίβο και δεν υπάρξουν επείγουσες επενδύσεις, εκατοντάδες χιλιάδες επιπλέον παιδιά θα προστεθούν σε αυτά τα ενοχλητικά στατιστικά στοιχεία”, πρόσθεσε.
Η UNHCR ανακοίνωσε ότι σχεδόν 20 εκατομμύρια πρόσφυγες, με εξαίρεση περίπου 5 εκατομμύρια Παλαιστίνιους πρόσφυγες, βρίσκονταν υπό την δικαιοδοσία της έως τα τέλη του 2017, ενώ έχει αυξηθεί ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν εκτοπιστεί παγκοσμίως.
Περισσότεροι από τους μισούς πρόσφυγες είναι παιδιά και 7,4 εκατομμύρια είναι σε ηλικία που θα πρέπει να πηγαίνουν σχολείο.
Μόνον το 61% των προσφυγόπουλων πηγαίνει στο δημοτικό σχολείο, σε σύγκριση με ποσοστό μεγαλύτερο του 90% μεταξύ όλων των παιδιών, σύμφωνα με την έκθεση της Αρμοστείας.
Ο αριθμός αυτός είναι ακόμη μικρότερος για τα μεγαλύτερα παιδιά, με λιγότερα από ένα στα τέσσερα παιδιά προσφύγων να πηγαίνει σχολείο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εξάλλου μόνον 1% από τα παιδιά των προσφύγων ακολουθεί τις βαθμίδες της ανώτερης εκπαίδευσης, σε σύγκριση με περισσότερο από το ένα τρίτο των νέων παγκοσμίως.
Περισσότερα από 500.000 παιδιά προσφύγων εγγράφηκαν για πρώτη φορά πέρυσι στο σχολείο, αλλά ο αυξανόμενος με ταχύ ρυθμό αριθμός των προσφύγων δείχνει ότι δεν έχει μειωθεί το ποσοστό των παιδιών που δεν πηγαίνουν σχολείο.
Η Κάθριν Μπέγκλι, υψηλόβαθμη τεχνική σύμβουλος στην ανθρωπιστική υπηρεσία Care USA, δήλωσε ότι η σχολική εκπαίδευση αποτελεί ένα ζωτικής σημασίας βήμα για να βοηθηθούν οι οικογένειες των προσφύγων να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους.
“Η παιδεία προστατεύει και η εκπαίδευση προσφέρει δύναμη”, δήλωσε στο Thomson Reuters Foundation.
“Δίνει ευκαιρίες για να καλλιεργηθούν φιλίες και υποστηρίζει την εργασία για τη δημιουργία μιας ρουτίνας την οποία χρειάζονται το ταχύτερο δυνατό τα παιδιά που εξέρχονται από τραυματικές εμπειρίες”, πρόσθεσε.
Η όποια λίγη εκπαίδευση προσφέρεται συχνά σε φτωχές κατασκευές στην ύπαιθρο, ενώ βάσει των κοινωνικών και πολιτιστικών συμβάσεων τα κορίτσια είναι πολύ πιθανό να μην πάνε σχολείο — το οποίο αποτελεί πηγή μεγάλης ανησυχίας, πρόσθεσε παράλληλα η Φρανσίσκα Βίγκο-Ουόλ, υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών.
“Χρειάζεται να σπάσουμε αυτόν τον κύκλο μειώνοντας τα εμπόδια στην παροχή σχολικής εκπαίδευσης”, σημείωσε.
“Όσο μειώνεται η μόρφωση, τόσο αυξάνονται οι αδυναμίες που οδηγούν σε καταναγκαστικούς γάμους, στην εκμετάλλευση ακόμη και την εμπορία ανθρώπων στα προσφυγικά πλαίσια”, πρόσθεσε.
Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, η UNHCR προτείνει οι πρόσφυγες να εγγράφονται στα κανονικά σχολεία κι όχι σε άλλα που δημιουργούνται ειδικά για αυτούς, να τους προσφέρεται επιπλέον υποστήριξη και να απομακρυνθούν τα εμπόδια στην εγγραφή τους στα σχολεία, όπως το αίτημα για έγγραφα ταυτότητας.
