Οι Ηνωμένες Πολιτείες των ευκαιριών και του αμερικανικού ονείρου έχουν χαθεί στο παρελθόν. Αυτό είναι κάτι που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει σαφές με πολλούς τρόπους: από την έλλειψη πρόσβασης σε υγειονομικές δομές, στις απάνθρωπες συνθήκες μεταχείρισης των μεταναστών και των παιδιών τους στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό και από την άνοδο των ρατσιστικών/φασιστικών εγκλημάτων όπως στο Charlottesville, μέχρι τις στοχοποιήσεις αφροαμερικανών πολιτών από τη «λευκοκρατούμενη» αστυνομία.
Στα ήδη οξυμένα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα των ΗΠΑ λοιπόν, τα τελευταία χρόνια έχει φουντώσει και το ζήτημα της ραγδαίας αύξησης των αστέγων με ορισμένες περιοχές να γεμίζουν με εκατοντάδες ή και χιλιάδες σκηνές ανθρώπων που τα οικονομικά προβλήματα τους έστειλαν κυριολεκτικά στον δρόμο.
Όταν λοιπόν σε αυτό το εκρηκτικό «κοκτέιλ» προστέθηκε και η παγκόσμια πανδημία του κορονοϊού, οι κυβερνήσεις σε όλο τον «προηγμένο» κόσμο είχαν δύο επιλογές: τη συνέχιση των πολιτικών που παράγουν και αναπαράγουν τις ακραίες κοινωνικές ανισότητες, ή την αλλαγή πλεύσης προς μια κατεύθυνση όπου η πρόσβαση στην υγεία, τη στέγαση, τις αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής και την παιδεία, θα ήταν δεδομένα για όλους.
Όμως, δυστυχώς, οι ανισότητες αρέσουν… Και αν δεν αρέσουν, σίγουρα εργαλειοποιούνται. Κοινωνικά φαινόμενα όπως η αστεγία μετατρέπονται σε φόβητρο για τους εργαζόμενους που εργάζονται σε συνθήκες σύγχρονης γαλέρας: «Κοίτα πώς μπορεί να καταλήξεις αν…»
Κάπως έτσι λοιπόν, όταν η πόλη του Σαν Φρανσίσκο βρέθηκε αντιμέτωπη με το αυξημένο πρόβλημα των αστέγων σε συνδυασμό με την πανδημία κινήθηκε «αποφασιστικά» προς μια κατεύθυνση που προκάλεσε ίσως τις πιο δυστοπικές εικόνες αυτής της παγκόσμιας κρίσης.
Αντί να επιχειρήσει να δημιουργήσει δομές ώστε να μπορέσουν να στεγαστούν οι χιλιάδες άστεγοι της πόλης, οι αρχές του Σαν Φρανσίσκο νοίκιασαν ανοιχτούς χώρους οι οποίοι διαγραμμίστηκαν από τις αρχές ώστε οι σκηνές των αστέγων να απέχουν μεταξύ τους ορισμένα μέτρα και έτσι να αποφεύγεται η εξάπλωση του κορονοϊού.
Σε ρεπορτάζ του ABC, αποκαλύπτεται το μέγεθος του προβλήματος. Οι σκηνές που καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια της περιοχής Tenderloin είναι χιλιάδες, τα σκουπίδια που προκαλούνται από αυτή την αυτοσχέδια πολιτεία είναι πολλά και οι δρόμοι της πόλης είναι πραγματικά απροσπέλαστοι.
Όπως αναφέρει το αμερικανικό δίκτυο, η κατάσταση ήταν τόσο άσχημη που η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, η οποία βρίσκεται στη συγκεκριμένη περιοχή προχώρησε σε μια πρωτοφανή στα χρονικά μήνυση κατά των αρχών του Σαν Φρανσίσκο, απαιτώντας να απομακρυνθούν οι σκηνές για την ασφάλεια τόσο των ανθρώπων που ζουν σε αυτές, όσο και για την ασφάλεια των υπόλοιπων πολιτών.
Έτσι οι αρχές του Σαν Φρανσίσκο αποφάσισαν να «παρκάρουν» τους άστεγους της πόλης σε πραγματικά πάρκινγκ με διαγράμμιση, όχι για αυτοκίνητα, αλλά αυτή τη φορά για ανθρώπους. Ανθρώπους που με τη βούλα πλέον χαρακτηρίζονται Β’ διαλογής.
Κάπως έτσι λοιπόν, το Σαν Φρανσίσκο κατάφερε στους δυστοπικούς καιρούς που βιώνει όλος ο πλανήτης να δημιουργήσει κάποιες από τις πιο σοκαριστικές εικόνες αυτής της παγκόσμιας κρίσης, μετατρέποντας το “Stay Home” σε μια διαγράμμιση που θυμίζει περισσότερο αποθήκη εμπορευμάτων.
Ή μάλλον όχι… Τα εμπορεύματα είναι τουλάχιστον στεγασμένα.
