Με τη διαφορά ότι στον Αφροαμερικανό καταγράφηκε ο τρόπος του φόνου, το ρατσιστικό μένος του λευκού μπάτσου της Μινεάπολης, το πάτημα στο λαιμό επί οκτώ λεπτά, η επιθανάτια αγωνία, το «κύριε, δεν μπορώ να αναπνεύσω». Κι ύστερα ο θάνατος με τη λέξη «μαμά» στα χείλη ως τελευταία επίκληση για βοήθεια. Όλα αυτά καταγράφηκαν από μία περαστική γυναίκα. Καταγράφηκε και το αδιάφορο βλέμμα των συναδέλφων του ρατσιστή μπάτσου.
Αυτό που δεν συνέβη με τον Ζακ. Εδώ προσπάθησαν να αποκρύψουν στοιχεία. Οι τέσσερις αστυνομικοί που διώκονται για το θάνατο του Ζακ, ακόμη δεν έχουν περάσει «πειθαρχικό». Ένας χρόνος πέρασε από την πρώτη αναβολή, πέρυσι τέτοιο καιρό. Όσο για το περίφημο «Παρατηρητήριο για την αστυνομική αυθαιρεσία» είναι για να ρίχνει στάχτη στα μάτια του κόσμου. Γενικά, το μήνυμα που δίνει η πολιτική και φυσική ηγεσία είναι ένα: «Χτυπήστε. Εμείς θα σας καλύψουμε». Τα ξεγυμνώματα, η βία, ο σεξισμός, ο ρατσισμός κι ο φασισμός καλλιεργούνται σε όλο το θεσμικό και παραθεσμικό πλαίσιο της ΕΛ.ΑΣ. με τη συνειδητή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ και του αρμόδιου υπουργού Μ. Χρυσοχοΐδη. Εξάλλου, το δόγμα του «Νόμου και της Τάξης» είναι κοινό στον Τραμπ, τον Μπολσονάρου, τον Όρμπαν, τον Μακρόν, τον Μητσοτάκη…
«Όλος ο κόσμος μισεί την αστυνομία» είναι το σύνθημα των Γάλλων διαδηλωτών εναντίον των δυνάμεων κρατικής καταστολής. Ο φόνος του Τζορτζ Φλόιντ αναζωπύρωσε αυτό το μίσος και ο καθένας θυμήθηκε τους δικούς του νεκρούς. Στη Γαλλία ξαναθυμήθηκαν τον Adama Traoré, που πέθανε τον Ιούλιο του 2016 μετά τη σύλληψή του από αστυνομικούς. Είδαν ότι η λίστα είναι μεγάλη για θανάτους που οφείλονται , άμεσα ή έμμεσα, σε αστυνομικούς. Από τον Ιανουάριο του 1977 έως τον Δεκέμβριο του 2019, 676 άτομα σκοτώθηκαν από Γάλλους αστυνομικούς σύμφωνα με τον ιστότοπο Basta. Κατά μέσο όρο 16 ανά έτος! Οι μισοί από αυτούς ήταν κάτω των 26 ετών και σχεδόν οι μισές από τις υποθέσεις αφορούσαν την περιοχή του Παρισιού και τους οικισμούς της Λυών και της Μασσαλίας.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε ανάλογα στοιχεία. Ό,τι υπάρχει «κουκουλώνεται». Ο πολίτης και ιδιαίτερα κοινωνικές κατηγορίες όπως οι πρόσφυγες, οι άστεγοι, οι ναρκομανείς, οι Ρομά, οι γυναίκες κ. ά. υφίστανται κάθε είδους ανέλεγκτη βία και ρατσιστικές προκαταλήψεις, σεξισμό, ομοφοβία… Η αστυνομική και γενικά η παραγωγή της κρατικής βίας θα συνεχίσει να αναπτύσσεται, καθώς συνιστά τη βάση του ελέγχου και της επιτήρησης των «κάτω» από τις δεξιές κυβερνήσεις. Το είδαμε για μία ακόμα φορά, χθες βράδυ, στα Εξάρχεια. Εξάλλου και ο νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων προς αυτή την κατεύθυνση κινείται. Γι’ αυτό, το κίνημα απόδοσης δικαιοσύνης για τον Ζακ, θα πρέπει να είναι και κίνημα κατά της κρατικής βίας γενικά, κίνημα υπέρ της υπεράσπισης των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων καθώς και της ίδιας της Δημοκρατίας που απειλείται από το «νέο-αυταρχισμό» της Δεξιάς.
Πηγή: Artinews.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
