Την 10η θέση κατέλαβε στη κολύμβηση 10 χιλιομέτρων ανοικτής θαλάσσης των Ολυμπιακών Αγώνων ο Άλκης Κυνηγάκης, ο οποίος μετά το τέλος του αγώνα έκανε δηλώσεις και συγκλόνισε.
Πιο συγκεκριμένα ο Έλληνας αθλητής μίλησε για αυτά που πέρασε τα τελευταία τρία χρόνια, λέγοντας πως δεν είχε ανθρώπους δίπλα του τονίζοντας ότι ο μόνος άνθρωπος που του στάθηκε ήταν ο Σπύρος Γιαννιώτης.
Μάλιστα δεν σταμάτησε εκεί, καθώς επισήμανε ότι πρέπει οι αρμόδιοι πρέπει να είναι κοντά στους αθλητές, ενώ παράλληλα είπε ότι οι αντιξοότητες που αντιμετώπισε ήταν μεγάλες.
Πιο αναλυτικά ο Άλκης Κυνηγάκης είπε: «Σήμερα ήμουν πολύ κακός είναι η αλήθεια. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ πολλά πράγματα. Ένιωθα ψυχολογικά κουρασμένος. Απ’ όλη αυτή τη διαδρομή. Ήταν πολύ δύσκολα αυτά τα τρία χρόνια μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Θα το πω σε εισαγωγικά, ένιωσα πως είχα πολλούς εχθρούς γύρω μου. Δουλέψαμε σοβαρά από τον Δεκέμβριο με τον Σπύρο (Γιαννιώτη). Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι έξι μήνες ή εφτά, είναι τρία – τέσσερα χρόνια.
Στεναχωριέμαι που δεν είχα ανθρώπους δίπλα μου και αναγκάστηκα να αλλάξω τόσους προπονητές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Θέλω να ευχαριστήσω τον Σπύρο γιατί είναι ο μόνος άνθρωπος που έκατσε δίπλα μου στην ουσία, σε αυτό το δύσκολο ταξίδι. Έκανε τα πάντα για μένα. Κι εγώ προσπάθησα, από τον Δεκέμβριο που πήγα στην Κέρκυρα, να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Με όλες τις αντιξοότητες που είχα. Τέλος πάντων“.
Δεν είχα ομάδα, δίπλα μου. Αντί να μου ανοιχτούν οι δρόμοι μετά το Τόκιο, έσφιξαν για μένα. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο γι αυτό. Δεν καταλαβαίνω γιατί με αντιμετωπίζουν με αυτόν τον τρόπο. Ξέρουν σε ποιους αναφέρομαι.
Σε αυτό το αγώνισμα έδωσα την ψυχή μου. Ξυπνούσα και σκεφτόμουν αυτό το αγώνισμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήρθε, δεν ήρθε. Ξέρω μέσα μου ότι έκανα τα πάντα. Ό,τι ήρθε μπροστά μου, από μέσα του πέρασα. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Από μέσα του. Αν μπορέσω να γράψω βιβλίο γι αυτά τα τρία χρόνια… Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έχω περάσει. Μέσα από αυτό το ταξίδι, έχω χάσει τον εαυτό μου. Αποτυχία, αποτυχία.
Ο αθλητισμός είναι αυτός που είναι. Αυτό που θα ήθελα να παρακαλέσω είναι αυτοί που πρέπει, οι αρμόδιοι, να είναι πιο κοντά στους αθλητές. Να είναι κοντά τους. Να τους αγαπήσουν περισσότερο κι όχι να τους βλέπουν σαν εχθρούς, γιατί είμαστε μια ομάδα, μια χώρα. Να βρίσκουμε λύσεις κι όχι να δίνουμε σφαλιάρες, επειδή μπορούμε“.
Είναι μεγάλος άνθρωπος, τρομερός. Κάθε μέρα μου αποδείκνυε ποιος είναι. Αυτή η χρονιά, ζώντας με τον Σπύρο, μου απέδειξε πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ο Σπύρος είναι αυτός που είναι γιατί είναι κάτι διαφορετικό. Εκεί που οι άλλοι δεν σε πιστεύουν, ο Σπύρος θα έρθει εκεί και θα σε πιστέψει. Ξέρει να βλέπει το φως μέσα από το σκοτάδι. Ξέρει. Είναι Ολυμπιονίκης“.
Νομίζω σήμερα το θέμα είναι πως δεν ήμουν πνευματικά καλά. Όλη αυτή η υπερπροσπάθεια που έκανα όλο αυτόν τον καιρό. Εφτά μήνες ήμουν πραγματικά μόνος μου, μαζί με τον Σπύρο (Γιαννιώτη). Μπορείτε να σκεφτείτε μια άδεια πισίνα στην Κέρκυρα. Εγώ κι ο Σπύρος. Σε ένα σπίτι μόνος μου στην Κέρκυρα, δεν ήξερα κανέναν. Έφτασα εδώ και είχα τρομερό άγχος και τρομερή πίεση, από μόνος μου. Ζω και αναπνέω γι αυτό το σπορ. Νομίζω ότι πνευματικά δεν ήμουν έτοιμος για να διεκδικήσω κάτι παραπάνω. Τα ρεύματα δεν με βοήθησαν, ήταν κάτι καινούργιο. Δεν θέλω να λέω δικαιολογίες. Κάτι δεν διάβασα καλά. Στην άνοδο ήταν πάρα πολύ δύσκολο να βγω από το τειχάκι και να προσπαθήσω να προσπεράσω. Ήταν ένας πάρα πολύ δύσκολος αγώνας. Ήταν για σκάκι“.
