Αν πιστεύουμε ότι συγκροτούμε κοινωνία ανθρώπων και όχι αγέλη αλληλοκανιβαλιζόμενων θηρίων. Οι λεπτομέρειες μπορεί να ξεθωριάσουν, τα ονόματα των δύο γυναικών (η μία μάλιστα έγκυος) και του άντρα που κάηκαν εγκλωβισμένοι στο κατάστημα της Μαρφίν, τα θυμούνται πια μόνον οι δικοί τους. Κανένας μας, όμως, δεν δικαιούται να ξεχάσει ότι οι άνθρωποι αυτοί πυρπολήθηκαν. Κάποιοι, μέσα από τη διαδήλωση, επιτέθηκαν στην τράπεζα με μολότοφ, και όταν οι εργαζόμενοι άρχιζαν να φωνάζουν ότι καίγονται, αυτοί τους ειρωνεύονταν με τον αποτρόπαιο σαδισμό θεατών ρωμαϊκής αρένας: «Να καείτε». Οι δολοφόνοι δεν έχουν εντοπιστεί ακόμη. Και επειδή οι Ερινύες δεν μένουν πια εδώ, ώστε να τους πείσουν να εμφανιστούν οικειοθελώς και να ζητήσουν μόνοι τους να τιμωρηθούν, δεν θα εντοπιστούν ποτέ.
Δεν χρειάζεται να είσαι βουλευτής, και μάλιστα βουλευτής εκ δημοσιογράφων, όπως ο κ. Γιώργος Κυρίτσης του ΣΥΡΙΖΑ, για να τα θυμάσαι αυτά. Να θυμάσαι δηλαδή μία από τις εφιαλτικότερες στιγμές στη μεταπολιτευτική ιστορία, και ειδικά στην ιστορία των διαδηλώσεων. Να θυμάσαι ότι το κακούργημα δεν χρεώθηκε αποκλειστικά στους άφαντους αυτουργούς και σε όσους «ομοϊδεάτες» τους μετρούν τον κτηνώδη χουλιγκανισμό σαν επανάσταση, αλλά συνολικά στο κίνημα εκείνης της εποχής, όποιο όνομα ή περιεχόμενο κι αν του αποδώσουμε. Η χρέωση αυτή είναι αιτία ντροπής, που δεν αντιμετωπίζεται με γιατροσόφια και με τρίπλες στη συνείδησή μας.
Ορφανοί οι νεκροί της Μαρφίν, δεν έγιναν σύμβολο κανενός κόμματος ούτε λάβαρο κανενός κινήματος. Δεν τους δικαίωσε καν η «αστική Δικαιοσύνη», όπως έμαθαν να την αποκαλούν οι λίαν επαναστάτες. Το 2015 το Εφετείο αποφάσισε να καταβληθούν στους συγγενείς των θυμάτων και στους υπαλλήλους ποσά από 25.000 έως 350.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης. Ο Αρειος Πάγος, όμως, χαρακτήρισε «αδικαιολόγητη την εκτίναξη των ποσών» και αναίρεσε την απόφαση του Εφετείου. Το σκεπτικό του: «Η αμέλεια που αποδίδεται στον εργοδότη, μόνο κατά ένα μικρό μέρος συνδέεται με το αποτέλεσμα, διότι την υπερακοντίζει ο δόλος της τρομοκρατικής ενέργειας». Και το Εφετείο ωστόσο και το Διοικητικό Πρωτοδικείο, στο οποίο είχαν προσφύγει 24 υπάλληλοι, έκριναν ότι την αθλιότητα των εμπρηστών την υπηρέτησαν οι σοβαρότατες παραλείψεις της διοίκησης, της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
