Στις 100 σελίδες του αφιερώματος, γραμμένες με τρόπο ψύχραιμο και τεκμηριωμένο από ειδικούς επιστήμονες, καταγράφεται το διεθνές περιβάλλον μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που οδήγησε στη διάλυση των πολυεθνικών αυτοκρατοριών μεταξύ των οποίων και η Οθωμανική.
Εξηγείται γιατί η εύθραυστη Συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) με τη μεγαλεπήβολη Ελλάδα «των δύο ηπείρων και πέντε θαλασσών» δεν άντεξε στον χρόνο ιδίως μετά τη μικρασιατική καταστροφή.
Μελετάται συγκριτικά η Συνθήκη της Λωζάννης (24 Ιουλίου 1923) που τη διαδέχθηκε και εξισορρόπησε τα πράγματα σε μια πιο εφαρμόσιμη βάση. Σταθεροποίησε την Ελλάδα στα σημερινά της σύνορα και έθεσε τα όρια της Τουρκίας. Γιαυτό αποτελεί θεμέλιο της πανευρωπαϊκής ισορροπίας τον 20ο αιώνα και αντέχει μέχρι και σήμερα, σχεδόν 100 χρόνια μετά.
Δεν θα μπορούσε να απουσιάζει μια κριτική αποτίμηση της πολιτικής προσωπικότητας του Ελευθέριου Βενιζέλου, αρχιτέκτονα των στρατιωτικών και διπλωματικών επιτυχιών αλλά και εμπνευστή της αμφιλεγόμενης επιλογής για τη Μικρασιατική εκστρατεία.
