Από την επομένη κιόλας ανέλαβαν τις ευθύνες τους
Πρώτα, κινητοποιώντας ολόκληρο το τεχνικό δυναμικό της πόλης, ξεκίνησαν συστηματικούς ελέγχους της στατικότητας των κτιρίων, προκειμένου να γίνουν άμεσα οι τεχνικές επεμβάσεις και να ξαναγίνουν κατοικήσιμα.
Και δεύτερον, εξ ίσου σημαντικό, ανέθεσαν στον αείμνηστο Καθηγητή Σεισμολογίας του ΑΠΘ Βασίλη Παπαζάχο και σε άλλους καταξιωμένους επιστήμονες εκείνης της εποχής το έργο της αναθεώρησης του αντισεισμικού κανονισμού, σύμφωνα με τα νέα και πολύ δυσμενέστερα δεδομένα που αποκάλυψε ο μεγάλος σεισμός.
Με εκείνον τον αντισεισμικό κανονισμό, που προέκυψε ως ανάγκη προσαρμογής μας στα νέα σεισμικά δεδομένα που έφερε ο μεγάλος σεισμός της Θεσσαλονίκης, εξακολουθούν και σήμερα και κατασκευάζονται κτίρια και υποδομές στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή.
Δυστυχώς, το παράδειγμα ευθύνης που έδειξε τότε η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν το ακολουθούν οι σημερινοί κυβερνώντες, όταν πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τις τεράστιες καταστροφές που αφήνουν πίσω τους οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες που φέρνει η κλιματική κρίση.
Για τις εκτεταμένες καταστροφές από τις δασικές πυρκαγιές και για τις τεράστιες ζημιές από τα δυο ακραία πλημμυρικά φαινόμενα Ιανός το 2020 και Daniel το 2023 στη Θεσσαλία, επιρρίπτουν εύκολα την ευθύνη στην κλιματική κρίση.
Ισχυριζόμενοι, εμμέσως πλην σαφώς, ότι καμία παρέμβαση δεν μπορεί να γίνει για την προσαρμογή στις νέες συνθήκες.
Δικαιολογώντας έτσι γιατί δεν έλαβαν κανένα μέτρο ούτε για να περιορίσουν τους κινδύνους από τα ακραία φυσικά φαινόμενα, ούτε και για να εμποδίσουν ή και να μειώσουν τις καταστροφές που αυτά προκαλούν.
Καμία κρατική ευθύνη για την πρόληψη και την προσαρμογή στις νέες συνθήκες που φέρνουν τα ακραία φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής δεν αναγνωρίζεται από την επίσημη κυβέρνηση. Μόνη παρέμβαση η εκ των υστέρων κατασταλτική δράση των δυνάμεων της πυροσβεστικής. Και αυτή ακόμη, όμως, με περιορισμένα μέσα και εξοπλισμό.
Μόνη πραγματική ευθύνη που αναγνωρίζει σήμερα το κράτος για τις φυσικές καταστροφές στην Ελλάδα είναι η ατομική ευθύνη του πολίτη. Σύμφωνα με την οποία ιδιωτικοποιούνται τα δημόσια αγαθά και εκχωρούνται σε ιδιώτες. Οι οποίοι, λέει, τα προστατεύουν καλύτερα.
Κατά την παροιμία «βάζουν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα»
Δυστυχώς, όμως, για τους σημερινούς κυβερνώντες, τους διαψεύδουν τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Σύμφωνα με τα οποία οι γειτονικές μας χώρες, με τα ίδια ακριβώς με εμάς ακραία καιρικά φαινόμενα, καταφέρνουν και έχουν πολύ λιγότερες καταστροφές.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα είναι με απόσταση η πρώτη χώρα σε καμένες εκτάσεις στην ευρύτερη Ευρωμεσογειακή περιοχή. Με διπλάσιες καμένες εκτάσεις από την επόμενη από εμάς Ισπανία.
Ούτε είναι τυχαίο ότι πλημμυρικές καταστροφές σαν αυτές στη Θεσσαλία δεν παρατηρήθηκαν σε καμία άλλη ευρωπαϊκή περιφέρεια του νότου.
Η ίδια συνταγή της αποποίησης των κρατικών ευθυνών και της επίρριψης της ευθύνης στους μεμονωμένους πολίτες επεκτείνεται και στην ακρίβεια του ρεύματος.
Η αύξηση κατά 200% της τιμής του ρεύματος φέτος στην Ελλάδα, όπως και το γεγονός ότι η χώρα μας, αν και προτελευταία ως προς την αγοραστική δύναμη των μισθών, βρίσκεται συνεχώς στις 3 – 5 χώρες της Ευρώπης με το ακριβότερο ρεύμα, αποδίδεται επισήμως στον… παρατεταμένο καύσωνα.
Δηλαδή και πάλι, οι ακραίες καιρικές συνθήκες της κλιματικής κρίσης χρησιμοποιούνται σαν δικαιολογία για να μη ληφθούν μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας στην ελληνική ενεργειακή αγορά.
Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι στην Κεντρική Ευρώπη, εκεί όπου η τιμή του ρεύματος είναι 2 – 3 φορές μικρότερη από εδώ, έλαβαν πολύ συγκεκριμένα μέτρα για να ελέγξουν τις τιμές. Μεταξύ των οποίων:
- Η επανακρατικοποίηση των κάποτε δημόσιων ενεργειακών εταιρειών, προκειμένου να ξαναπαίξουν το ρόλο τους ως ρυθμιστές της τιμής του ρεύματος στις αγορές υπέρ των καταναλωτών
- Η απεξάρτηση της τιμής της ενέργειας από το Χρηματιστήριο, με την προώθηση μεμονωμένων διμερών συμβολαίων για τη συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών
- Η επιβολή πλαφόν 4% στις ανατιμήσεις
- Η επιβολή συστηματικών ελέγχων στις αγορές για τον περιορισμό της κερδοσκοπίας των ενεργειακών επιχειρήσεων
- Η φορολόγηση μέχρι 90% των υπερκερδών των ενεργειακών επιχειρήσεων
Στη μακρινή Ελλάδα η ΔΕΗ παραμένει ιδιωτική, κερδοσκοπώντας η ίδια σε βάρος των καταναλωτών αντί να τους προστατεύει, όπως παλιά.
Η εξάρτηση της τιμής του ρεύματος είναι απόλυτη από τις χρηματιστηριακές τιμές, αφού τα μεμονωμένα συμβόλαια είναι ισχνή μειοψηφία.
Δεν υπάρχει πλαφόν, ούτε ρύθμιση της ενεργειακής αγοράς, ούτε κρατικοί έλεγχοι της αισχροκέρδειας, η οποία θεωρείται δεδομένη. Αφού ισχύει σαν δόγμα η πολυδιαφημισμένη «αυτορρύθμιση των αγορών».
Τα υπερκέρδη των ενεργειακών επιχειρήσεων ούτε καν αναγνωρίζονται επίσημα ότι υπάρχουν. Γι’ αυτό, άλλωστε και αποκαλούνται… ουρανοκατέβατα. Λες και πέφτουν από τον ουρανό και δεν είναι προϊόν μεθοδευμένης αισχροκέρδειας.
Αλλά και τώρα, που εξήγγειλαν τη φορολόγησή τους, αυτή αφορά σε μικρό μέρος μόνο των πολλών δις που μπήκαν στα ταμεία των ανεξέλεγκτων κερδοσκόπων της ενέργειας.
Με δυο λόγια, αντί η κυβέρνηση να πάρει μέτρα για τη ρύθμιση της ενεργειακής αγοράς, όπως έκαναν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, εκείνη αποδέχεται την ακρίβεια και συνεπώς και την αισχροκέρδεια σαν δεδομένες και επιδοτεί τους καταναλωτές περιορισμένα και εποχιακά.
Όλη της η φροντίδα, δηλαδή, είναι μην τυχόν και θιγούν τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας που κερδίζει… ουρανοκατέβατα κέρδη!
Ισχυριζόμενη η ελληνική κυβέρνηση, μόνη αυτή στην Ευρώπη, ότι για την ενεργειακή ακρίβεια δεν φταίνε όλα αυτά για τα οποία πήραν μέτρα στην Ευρώπη, αλλά φταίει ο παρατεταμένος καύσωνας, αναγνωρίζει σιωπηρά ότι στις ελληνικές αγορές ένας νόμος υπάρχει:
Ο νόμος του κέρδους. Που σημαίνει ότι την αγορά τη ρυθμίζουν οι κερδοσκόποι.
Οι οποίοι, όταν έχει καύσωνα και αυξάνει κατακόρυφα η ζήτηση σε ρεύμα, ανεβάζουν ανεμπόδιστα στα ύψη τις τιμές για να κερδίζουν… τεράστια υπερκέρδη σε βάρος των καταναλωτών.
Είναι σαν την τροχαία. Που τα δυστυχήματα δεν τα αποδίδει ποτέ στους επικίνδυνους δρόμους, στις ακατάλληλες και ανεπαρκείς υποδομές, στα παλιά αυτοκίνητα, στην απουσία οδικών ελέγχων και στο χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης των οδηγών.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
