Ενα χρόνο μετά την απόφαση της Δικαιοσύνης να οδηγηθεί στις φυλακές η ηγεσία της εγκληματικής Χ.Α., τα τεθλιμμένα ιδεολογικά της τέκνα επιχειρούν μνημόσυνο για να της αποδώσουν τιμές με τον μόνο τρόπο που τους υπαγορεύουν οι αντιλήψεις τους: τον τρόπο του αίματος· της σιδερογροθιάς, των λοστών, των στιλέτων, των αλυσίδων. Τον τρόπο της βίας που δεν νοιάζεται αν θα αποβεί φονική. Μήπως οι πνευματικοί πατέρες τους είπαν ποτέ ότι μεταμελήθηκαν για τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα; Σκαιότατη υπήρξε η στάση τους στη δίκη απέναντι στη μνήμη των θυμάτων τους.
Τον φόβο της ότι μπορεί να υπάρξει νέο φονικό σαν του Παύλου Φύσσα ομολόγησε στην τηλεόραση η μητέρα της δεκαπεντάχρονης μαθήτριας του ΕΠΑΛ στη Σταυρούπολη που γεύτηκε, μέσα στο σχολείο, την «ελληνόψυχη»βία των νεοναζιστών τραμπούκων. Και δεν περιποιεί τιμή στη δημοκρατία μας το γεγονός ότι ήταν αναγκασμένη να μιλήσει με την πλάτη γυρισμένη στην κάμερα. Για να μην τη σταμπάρουν οι κυνηγοί κεφαλών που κυκλοφορούν στη Σταυρούπολη, στον Εύοσμο ή στο Νέο Ηράκλειο, ξυλοκοπώντας με λύσσα όσους αντιστέκονται στη νεκρανάσταση των ταγμάτων εφόδου. Πού χάθηκε άραγε η περιβόητη «ασφάλεια των πολιτών» για την οποία τόσα αυτοεγκωμιαστικά έλεγε ο τέως ΠΡΟΠΟ Μ. Χρυσοχοΐδης και τα επαναλαμβάνει ο νυν Τ. Θεοδωρικάκος; Ποιους αφορά, αν όχι τους έφηβους μαθητές, που υποτίθεται ότι πηγαίνουν σχολείο για να μάθουν και όχι για να πάθουν, και μάλιστα ανεξίτηλα;
Δεν τιμά όμως τη δημοκρατία και η ύπαρξη εκπαιδευτικών που, από ιδεολογική συμπάθεια προς τους νεοφασίστες, τους επιτρέπουν να μετατρέψουν σχολικά συγκροτήματα σε ορμητήριά τους. Και δεν την τιμά ούτε η συμπάθεια, πάγια αυτή, ικανού τμήματος των ενστόλων προς οτιδήποτε ακροδεξιό.
Οσο για την κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία, δεν την τιμά η εμμονή στην αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς με το ένα μάτι στις δημοσκοπήσεις, και τη μισή καρδιά να αρνείται να την καταγγείλει ευθέως. Για το παιχνίδι της ψηφοθηρίας υπάρχουν οι ακροδεξιάς καταγωγής υπουργοί και οι ακροδεξιοί βουλευτές τύπου Μπογδάνου. Οι κεντροδεξιοί μένουν ικανοποιημένοι από τα ισαποστασιακά σοφίσματα περί «βίας οποθενδήποτε προερχομένης» που ακούγονται σαν επιχειρήματα αθώωσης ή και προτροπής στ’ αυτιά των νέων ταγμάτων εφόδου;
Πηγή: Η Καθημερινή
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
