Παιδί και θάλασσα. Τί να προσέξουν οι γονείς

Της Δώρας Ευθυμίου 

Ο πνιγμός μπορεί να συμβεί σε πολύ λίγο νερό όπως στην ακτή της θάλασσας, ποταμού ή λίμνης, σε στάσιμο νερό και σε ευρύστομα δοχεία νερού. Το παιδί δεν αντιδρά την ώρα που πνίγεται και ούτε ζητάει βοήθεια. Οι κινήσεις του είναι άλλοτε ήρεμες και άλλοτε εκδηλώνουν πανικό, γενικά πάντως μοιάζουν περισσότερο με παιχνίδι. Για αυτό και το σωσίβιο δεν πρέπει να λείπει από παιδιά μικρότερα των 4 ετών, ακόμη και αν παίζουν ή κολυμπούν δίπλα μας. Το σωσίβιο μέσης είναι προτιμότερο από τα μπρατσάκια και ακόμη καλύτερο είναι το γιλέκο που κουμπώνει κάτω από τα γεννητικά όργανα.

Την ίδια ώρα, το σωσίβιο παιδιών που ταξιδεύουν με ταχύπλοο, πρέπει να είναι πάντοτε γιλέκο και να είναι έτσι κατασκευασμένο, ώστε σε περίπτωση ατυχήματος και ακόμη περισσότερο τραυματισμού, το κεφάλι του παιδιού να μένει εκτός νερού, ακόμη και με απώλεια των αισθήσεων. Οι μικρές πλαστικές βάρκες και τα σωσίβια μέσης, πρέπει να είναι δεμένα με σχοινί, το άλλο άκρο του οποίου πρέπει πάντοτε να κρατάει κάποιος ενήλικος. Αν δεν ληφθεί αυτό το μέτρο μπορεί να δείτε το παιδί σας να απομακρύνεται με τόση ταχύτητα που πιθανότατα δεν θα μπορείτε να το φθάσετε. Αυτό θα συμβεί αν σηκωθεί ένα ήπιο αεράκι που «σγουραίνει» απλώς την επιφάνεια του νερού.

Αντίστοιχα, όταν τα παιδιά περπατούν σε βράχια, πρέπει να φορούν πλαστικά παπούτσια που πατούν στερεά σε ανώμαλες επιφάνειες και δεν επιτρέπουν τραυματισμούς του πέλματος από αιχμηρές πέτρες και κοχύλια. Επίσης, φροντίστε να μην περπατούν παιδιά σε βράχια, όπου το κύμα ‘‘σκάει’’ ορμητικά και τα νερά είναι βαθιά. Την μέγιστη προσοχή σας θα πρέπει να την δείχνετε στις βουτιές από το κράσπεδο μέσα στην πισίνα. Το παιδί μας μπορεί να γλυστρίσει και να τραυματιστεί πριν πέσει στο νερό, να πέσει με δύναμη από ύψος σε ρηχά νερά ή να πέσει επάνω σε ένα άλλο παιδί. Τα ατυχήματα στην πισίνα είναι περισσότερα, αναλογικά, γιατί το παιχνίδι είναι πιο έντονο και οι γονείς πιο χαλαροί γύρω απο αυτή. Επιπλέον, η πολύωρη χρήση πισίνας, χωρίς φροντίδα του έξω ακουστικού πόρου, είναι συχνά αιτία εξωτερικής ωτίτιδας, που είναι ιδιαίτερα επώδυνη για τα παιδιά.

Επί 2 ώρες μετά από πλήρες γεύμα καλό είναι να αποφεύγεται το παιχνίδι στο νερό, με ένταση. Στην ακτή τα παιδιά πρέπει να φορούν πλαστικά ή δερμάτινα πέδιλα ή παπούτσια. Μην εγκαταλείπετε μπουκάλια, φλυτζάνια, ποτήρια, πιρούνια, μαχαίρια ή άλλα αιχμηρά αντικείμενα στην ακτή. Με την ευκαιρία, μαζεύετε σε σακούλα οτιδήποτε είναι για πέταμα, κατά την αποχώρησή σας από την ακτή.
Το καλοκαίρι πριν τις διακοπές φροντίστε να έχουν γίνει τα εμβόλια που περιέχουν αντιγόνο τετάνου και έχουν ξεχασθεί, διότι οι τραυματισμοί είναι συχνοί και οι γιατροί της υπαίθρου (χειρουργοί ενηλίκων και αγροτικοί γιατροί), αποφασίζουν  με μεγάλη ευκολία τη χορήγηση αντιτετανικού ορού. Τα γυαλιά ηλίου με ζελατίνη που απορροφά την υπεριώδη ακτινοβολία, αποτελούν απαραίτητο εξάρτημα για τα παιδιά στην άμμο ή γενικότερα στο παιχνίδι στην ακτή.

Το αντηλιακό να επαλείφεται στο πρόσωπο και στο σώμα κάθε 2 ώρες. Φροντίστε η ποσότητα που βάζετε στο χέρι σας ή στην πλάτη του παιδιού να είναι αρκετή. Οι ώρες με τον πιο «καυτερό» ήλιο, είναι αυτές μεταξύ 11:00 – 16:00. Προσοχή στην αφυδάτωση και στη θερμοπληξία, ενώ να έχετε πάντοτε μαζί σας δροσερό νερό ή άλλο υγρό, με το παιδί να παίζει σε σκιερό μέρος και να φοράει καπέλο. Μην παίρνετε άρρωστα παιδιά μαζί σας, για χάρη του προγράμματος της υπόλοιπης οικογένειας. Τέλος, ιδιαίτερα επισφαλής είναι η έκθεση σε θερμό περιβάλλον παιδιών με πυρετό.

Δρ. Δώρα Ευθυμίου 

Παιδίατρος

http://www.paidiatrosathome.gr/