Πακέτο…

Ο προβληματισμός της  χώρας εδώ και ένα μήνα, περιστρέφεται  γύρω από ένα πακέτο. Στην αρχή ήταν ένα πακέτο με τσιγάρο. Τώρα ένα πακέτο εκρηκτικό. Και στις δύο περιπτώσεις, ο έλληνας, οργισμένος στη μία περίπτωση, απορημένος στην άλλη, βλέπει τον καπνό και χάνει τη φωτιά. Δεν φταίει ούτε το τσιγάρο, ούτε οι βόμβες. Κάτι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα.

Βρισκόμαστε στο  χείλος του γκρεμού, και το μοναδικό πράγμα που συνένωσε γνωστούς και  αναγνωρίσιμους έλληνες σε διαμαρτυρία, αυτό που μετέτρεψε σε κραυγή το χρόνιο θρόισμα του μαλακού ποπού τους στην καρέκλα, ήταν οι απαγορεύσεις για το κάπνισμα. Συμφωνώ πως υπάρχει θέμα δικαιωμάτων και υπερβολών σε όσα επιβάλλονται με τον αντικαπνιστικό νόμο. Αλλά το ΔΝΤ είναι επίσης βλαβερό.  Η κατάντια στην τηλεόραση επίσης. Και στην πολιτική το έδαφος δεν είναι πια σαθρό, έγινε βούρκος.

Στα άλλα πακέτα, των  Πυρήνων της Φωτιάς, μια ομάδα  πιτσιρικάδων, τύλιξαν σε επαναστατική φρασεολογία,οργή, εχθρότητα σε ότι θεωρούν ότι τους εχθρεύεται,μερικά γραμμάρια εκρηκτικής ύλης και το ταχυδρόμησαν. Πακετάρισαν και την επιπολαιότητά τους που αποδείχτηκε ισχυρότερος εχθρός για τον κρατικό μηχανισμό απ την όποια επαναστατική τους θεωρία. Κι άντε να καταλάβεις τώρα, αν πυροκροτητής ήταν οι ορμόνες της μετεφηβείας, τα εγχειρίδια του Μπακούνιν ή η προσπάθεια επιβεβαίωσης  που αντί να φτιάξει το μαλλί με το νέο τζελ «ισχυρό κράτημα» (ή αφού το έφτιαξε), έφτιαξε εκρηκτική επιστολή στον Σαρκοζί. Και εμείς αγαπήσαμε την Κάρλα αλλά δεν κάναμε έτσι.

Όπου να ναι θα έρθει και το νέο πακέτο μέτρων. Αλλά εμείς θα επιμένουμε πως αυτό που μας απειλεί, ή αυτό που πρέπει να μας φοβίζει, είναι τα διάφορα πακέτα. Κάτι τρέχει με την χώρα αυτή και βρίσκει πάντα έναν τρόπο να τακτοποιεί, πακετάροντας πάντα τις ανησυχίες της. Πακέτο…