Ο θάνατος του Τζορτζ Μπάλντοκ έχει συγκλονίσει τον Παναθηναϊκό και τους συμπαίκτες του. Σε ένα μεγάλο αφιέρωμα που έκανε το αγγλικό «Athletic» για τον 31χρονο μπακ, μίλησαν και οι Έρικ Πάλμερ Μπράουν και Χορντούρ Μάγκνουσον. Οι δύο παίκτες των «πρασίνων» συγκλόνισαν με τα όσα είπαν για τη σχέση τους με τον Μπάλντοκ και το πώς βιώνουν την απώλειά του.
Ο Αμερικανός όσο και ο Ισλανδός αναφέρθηκαν στις δύσκολες μέρες που πέρασαν στο «πράσινο» στρατόπεδο από την ημέρα του τραγικού γεγονότος, ενώ θυμήθηκαν και δικές τους προσωπικές στιγμές που είχαν με τον Τζορτζ Μπάλντοκ για τον οποίο είχαν να πουν μόνο τα καλύτερα.
«Νιώθω ακόμα την παρουσία του. Νιώθω ότι με παρακολουθεί. Το ντουλαπάκι του στα αποδυτήρια ήταν δίπλα από το δικό μου. Ακόμα είναι. Αλλά δεν είναι αυτός εδώ. Την πρώτη ημέρα της προετοιμασίας στην Αυστρία, ήρθε και έκατσε δίπλα μου στο τραπέζι και ένιωσα την αγγλική του ενέργεια. Ήμουν και εγώ στην Αγγλία στο παρελθόν και ήξερα ότι θα ταιριάζαμε. Ο ίδιος έκανε τα πάντα πιο εύκολα για τη μεταξύ μας σχέση. Ήταν ένα ανοιχτό βιβλίο, ειλικρινής με τους πάντες. Είχε την ικανότητα να τους ενώσει όλους. Μπορούσε να κάνει τους πάντες να νιώσουν άνετα και αυτός ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που όλοι τον αγαπούσαν», σημείωσε αρχικά ο Πάλμερ-Μπράουν.
Στη συνέχεια ο Μάγκνουσον είπε: «Όταν γυρίσαμε από την Αυστρία, πήγαμε μαζί σε ένα γνωστό μαγαζί με τον Τζορτζ για να αγοράσει πράγματα για το σπίτι ώστε να νιώσουν άνετα η σύζυγος του και το παιδί του. Ξέρω ότι ο Τζορτζ θα έκανε το ίδιο για εμένα. Ήταν από τους τύπους που πήγαιναν για ύπνο νωρίς και ξυπνούσαν νωρίς. Είχε τρομερή ενέργεια. Με έπαιρνε κάθε μέρα τηλέφωνο και μου έλεγε “Μάγκα καλημέρα, θες να έρθεις να φάμε;” και του απαντούσα “Τζόρτζι, άσε με λίγο ακόμα να κοιμηθώ και θα έρθω!”».
Στο αφιέρωμα γίνεται εκτενής αναφορά στην ημέρα που συνέβη το τραγικό συμβάν. Εκείνη την Τετάρτη είχαν δώσει το «παρών» στο Κορωπί ια προπόνηση οι ποδοσφαιριστές που δεν είχαν κληθεί από τις εθνικές τους ομάδες. Οι Πάλμερ Μπράουν και Γερεμέγεφ περίμεναν τον Μπάλντοκ να ολοκληρώσει το ατομικό του πρόγραμμα προκειμένου να πάνε μαζί για παγοθεραπεία.
Ο Αμερικανός στόπερ θυμήθηκε χαρακτηριστικά: «Ήταν α γενέθλια του γιού του. Είχαμε πάντα ένα δικό μας αστείο για τον “πατέρα της χρονιάς”. Εγώ δεν έχω παιδιά ωστόσο εκείνοι (Μπάλντοκ και Γερεμέγεφ) έχουν. Του είπαμε “Συγχαρητήρια είσαι ο πατέρας της χρονιάς” και γελάσαμε. “Ναι, πατέρας της χρονιάς αλλά αυτό είναι σκ@τ@ επειδή δεν είμαι εκεί”. Τότε μας είπε ότι την επόμενη μέρα θα πετούσε για Αγγλία μετά την προπόνηση. Αυτή είναι η τελευταία μου ανάμνηση από εκείνον.
Το βράδυ έλαβα κλήση από τον Μάγκνουσον και με ρώτησε αν έχω τον αριθμό της συντρόφου του Μπάλντοκ. Τον ρώτησα γιατί και μου εξήγησε. “Δεν γίνεται, τι λες; Τι εννοείς ότι πνίγηκε; Τι λες” του απάντησα».
Ο Μάγκνουσον ήταν ο πρώτος παίκτης που έφτασε. «Πήγα εκεί για να προσπαθήσω να βοηθήσω γιατί δεν πίστευα ότι ο Τζορτζ ήταν νεκρός. Sκέφτηκα ότι αυτές οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης θα μπορούσαν ακόμα να τον βοηθήσουν και να τον αναζωογονήσουν. Αλλά όταν είδα 20 αστυνομικούς με μοτοσικλέτες έξω από το σπίτι του, καθώς και το ασθενοφόρο, τα μέλη του προσωπικού από το κλαμπ και την αστυνομία να μπαίνουν μέσα, τότε συνειδητοποίησα: «Γ***. Έφυγε», τόνισε.
«Το ποδόσφαιρο ήταν το τελευταίο πράγμα που σκεφτόταν κανείς στον Παναθηναϊκό. Η προπόνηση της Πέμπτης, της επόμενης ημέρας ακυρώθηκε, αλλά ο σύλλογος ήθελε ακόμα να παρουσιαστούν όλοι στο προπονητικό γήπεδο. Ο Ντιέγκο Αλόνσο, ο επικεφαλής προπονητής, και ο Γιάννης Παπαδημητρίου, ο τεχνικός διευθυντής του συλλόγου, μίλησαν σε όλο το προσωπικό και τους παίκτες σε μια συνάντηση που δεν κράτησε περισσότερο από 10 λεπτά. Ο κόσμος ήταν δακρυσμένος, ακόμα σε κατάσταση σοκ και, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, πάλευε να επεξεργαστεί αυτό που είχε συμβεί», αναφέρεται στο αφιέρωμα.
«Θυμάμαι τον Παπαδημητρίου να λέει «Καλημέρα. Όπως γνωρίζετε, ο Τζορτζ Μπάλντοκ δεν είναι πια μαζί μας…» και αυτά είναι τα τελευταία λόγια που άκουσα από αυτόν», είπε ο Μάγκνουσον.
«Ένιωσα σαν να υπήρχε μια πέτρα στο λαιμό μου. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα συναισθήματά μου. Σηκώθηκα από τη θέση μου και απλώς πήγαινα όλο και πιο μακριά, δίπλα στον τοίχο, στο πίσω μέρος του δωματίου, γιατί εκείνη την ώρα δεν μπορούσα να ακούσω τίποτα από όσα επρόκειτο να πει για τον Γιώργο. Είχα πάει εκεί το προηγούμενο βράδυ και… ήξερα περισσότερα από πολλούς άλλους παίκτες».
Ο Πάλμερ-Μπράουν ξεφυσάει. «Ήταν μια από τις πιο σκοτεινές μέρες της ζωής μου που πήγα εκεί και έβλεπα τους πάντες. Δεν υπήρχαν λόγια που θα μπορούσαν να ειπωθούν που θα έκαναν κάποιον να νιώσει διαφορετικά».
Πώς στο καλό ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στο ποδόσφαιρο και περνάει το υπόλοιπο της σεζόν, αναρωτιέται η ιστοσελίδα.
«Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση γιατί έχουν περάσει δύο μέρες προπόνησης από τότε και δεν αισθάνομαι πουθενά το ίδιο», λέει ο Πάλμερ Μπράουν, ο οποίος μίλησε το απόγευμα της Τρίτης.
Η πρώτη ομάδα του Παναθηναϊκού επέστρεψε τη Δευτέρα, όταν ο Παπαδημητρίου, τεχνικός διευθυντής του συλλόγου, άναψε ένα κερί και το τοποθέτησε στο κεντρικό σημείο ενός από τα γήπεδα προπόνησης, όπου όλο το προσωπικό και οι παίκτες συγκεντρώθηκαν για να τηρήσουν δύο λεπτά σιγή.
«Προφανώς, ο καθένας θρηνεί και θρηνεί με τον δικό του τρόπο και, στην πραγματικότητα, το ποδόσφαιρο συνεχίζεται», είπε ο Πάλμερ Μπράουν.
«Αλλά δεν μου φαίνεται σωστό, τουλάχιστον για μένα. Ξέρω τους συμπαίκτες μου και θα βάλω τα δυνατά μου για να πάω μπροστά. Αλλά, για μένα, δεν βλέπω τον εαυτό μου να προχωράω και να παίζω ξανά ποδόσφαιρο ευτυχισμένος. Δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά έτσι».
Ο Πάλμερ-Μπράουν παραδέχεται ότι δυσκολεύεται να κοιμηθεί τη νύχτα, όταν «οι σκέψεις του τρέχουν». Συνεχίζει επίσης να σκέφτεται την αρραβωνιαστικιά του Μπάλντοκ. «Δεν έχω βρει ούτε τις λέξεις για να την προσεγγίσω», τόνισε. «Ξέρω ότι πρέπει να πω κάτι. Απλώς δεν ξέρω τι να πω».
Μερικές στιγμές είναι πιο δύσκολες από άλλες και φέρνουν την απογοητευτική πραγματικότητα αυτού που έχει συμβεί. «Ο Τζορτζ καθόταν ανάμεσα σε εμένα και τον Έρικ στα αποδυτήρια», εξήγησε ο Μάγκνουσον.
«Μπήκα για θεραπεία την επόμενη μέρα μετά τη συνάντηση με τους παίκτες και στις 10 το πρωί είδα το όνομά του πάνω από το ντουλάπι του, όλα του τα πράγματα – τα παπούτσια του και οι σαγιονάρες του – ήταν ακόμα εκεί δίπλα μου. Στη συνέχεια, στις 12 η ώρα, δεν είδα τίποτα. Όλα είχαν φύγει»
Τίποτα από αυτά δεν είναι εύκολο για κανέναν. Προπονητές και παίκτες, στο παρελθόν και στο παρόν, βιώνουν συναισθήματα που δεν έχουν ξαναζήσει στο ποδόσφαιρο.
Ο Μάγκνουσον, ο οποίος είπε στο τέλος της συνέντευξής ότι θα ήθελε τα συλλυπητήρια του να μεταδοθούν στην οικογένεια και τους φίλους του Μπάλντοκ μέσω αυτού του άρθρου, επιθυμεί απεγνωσμένα να επιστρέψει στο γήπεδο: «Δεν έχω παίξει ούτε ένα λεπτό αυτή τη σεζόν (λόγω τραυματισμού) αλλά θέλω πολύ να παίξω το επόμενο παιχνίδι, μόνο για τον Τζορτζ. Είμαι έτοιμος για αυτό. Θέλω να δείξω στον Τζορτζ ότι το κάναμε γι’ αυτόν, και όχι μόνο ένα παιχνίδι, αλλά για το υπόλοιπο της σεζόν και για τα επόμενα χρόνια».
Eιδήσεις σήμερα:
