Όπως και κάθε χρόνο, χρόνια τώρα, ο μπάρμπα Αντώνης, ο οποίος γεννήθηκε το 1922 στο Σκουτάρο της Λέσβου, παρέλασε μόνος στην Προκυμαία της Μυτιλήνης για μια ακόμα φορά με το λάβαρο του Συνδέσμου των θυμάτων και αναπήρων πολέμου του νησιού.
«Κάποτε ήμασταν πολλοί, πολλά θύματα για τη σημαία και την πατρίδα. Πολλά κομμένα χέρια, πολλά κομμένα πόδια, Τώρα λιγοστέψαμε, τελειώνουμε», λέει παρελαύνοντας με σακατεμένα τα ποδάρια συνεχίζοντας να χαμογελά και να δηλώνει προς πάσα κατεύθυνση πως «άμα το θελήσουμε τις ξεπερνάμε τις δυσκολίες. Όποιες κι αν είναι…».
Ο μπάρμπα Αντώνης υπήρξε κρατούμενος στο στρατόπεδο Παύλου Μελά της Θεσσαλονίκης και μετά στο στρατόπεδο Stein Krems και Bernau «αριθμός κρατουμένου 8425» και πολέμησε μετά και στον Εμφύλιο «γιατί έτσι έπρεπε». Γύρισε σακάτης αλλά δε το έβαλε κάτω…
«Πώς τα κατάφερες κι έφτασε 95 χρονών;» τον ρωτούν απ’ το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. «Ο χάρος είναι φίλος μου πια. Ξέρεις πόσες φορές συναντηθήκαμε και με ξεπέρασε; Αλλά και πού ‘σαι…» συμπληρώνει. «Πίνω και κανένα ούζο πότε πότε… Τι ένα δηλαδή… Τσιγάρο δεν έβαλα στο στόμα μου, αλλά ούζο έχω πιει και τρία – τέσσερα λιμάνια» λέει και γελά.
Τα τελευταία τρία χρόνια ο Αντώνης Αλεξανδρής με πρωτοβουλία του δημάρχου Σπύρου Γαληνού όταν φτάνει στην εξέδρα των επισήμων ο δήμαρχος τον υποδέχεται και τον οδηγεί πάνω στην εξέδρα για να παρακολουθήσει την υπόλοιπη παρέλαση.
