Κύριε Φραγκολιά είμαι μία «κομπλεξική» από τις 15 χιλιάδες που σας εκνεύρισαν, επειδή εκφράσαμε την αγανάκτησή μας απέναντι στα σχόλια της πανελίστριας, για τους όμορφους βιαστές της Θεσσαλονίκης. Επώνυμη, ανώνυμη τι σημασία έχει… Εκείνο που μετρά είναι τι λόγο εκφέρεις. Ας καταπιούμε λοιπόν τον κώνωπα, κι ας διυλίσουμε αυτή τη φορά την κάμηλο.
Ανοίγει παρένθεση:
Ο ομαδικός βιασμός της κοπέλας διαπράττεται παραμονή πρωτοχρονιάς.
Η καταγγελία της γίνεται την αμέσως επομένη, παραμένοντας στο αστυνομικό τμήμα μόνη, για 12 ώρες.
Εκεί οι αρμόδιοι την πληροφορούν πως ο θύτης είναι «γόνος επώνυμης οικογένειας» μπας και την «συνετίσουν» και δεν προχωρήσει σε καταγγελία.
Ο δε δικηγόρος του καταγγελλόμενου, της ζητά να ανακαλέσει την καταγγελία, λέγοντας πως φταίει για ό,τι έπαθε.
Η γυναίκα αναγκάζεται να υπομείνει τη βρωμιά πάνω της για 3 μέρες ώστε να μην καταστραφούν αποδεικτικά στοιχεία. Καθότι η ιατροδικαστής την εξετάζει με καθυστέρηση 3 ημερών.
Η δε ανακρίτρια την καλεί να καταθέσει μετά από 14 ημέρες.
Καθ΄ όλη αυτή τη διάρκεια, στα πανελλαδικά ΜΜΕ επικρατεί σιγή ιχθύος λόγω των βαριών ονομάτων που εμπλέκονταν στον βιασμό. Παράλληλα επιχειρούν να εκφοβίσουν το θύμα για να αναιρέσει, ενώ οι βιαστές κυκλοφορούν ελεύθεροι έχοντας την πεποίθηση πως κι αυτή η κακοτοπιά -όπως κι άλλες του παρελθόντος, θα ξεπεραστούν λόγω της οικονομικής τους επιφάνειας και της εξουσίας που μπορούν να ασκήσουν τα ονόματά τους. Κλείνει η παρένθεση.
Το δεύτερο πάρτι κακοποίησης του θύματος
Όταν όλα τα πάρα πάνω γίνονται βούκινο, διότι ευτυχώς υπάρχουν και μικροί πρίγκηπες στην ανθρωπομάζα ικανοί να νιώσουν τον πόνο του άλλου, αρχίζει το δεύτερο πάρτι κακοποίησης του θύματος.
Καθένας και καθεμιά σας σηκώνει την πέτρα του και την χτυπά. Εν προκειμένω η φράση της Τσιμτσιλή, «τρία νέα ωραία παιδιά δεν θα είχαν ανάγκη να ναρκώσουν», εμπεριέχει και καθαρή αμφισβήτηση. Δηλαδή απ’ όλο το χυδαίο συμβάν, αυτή είναι η απορία που της μένει ως γυναίκα, σε μια εποχή που γυναικοκτονίες, ξυλοδαρμοί και βιασμοί σκάνε γύρω μας ασταμάτητα; Σε μια εποχή που δίνεται σκληρή μάχη από την κοινωνική να αναχαιτιστεί η βία κατά των γυναικών που για δεκαετίες έμενε θαμμένη στην ντροπή, στον φόβο του διασυρμού και στη νοοτροπία «πήγαινε γυρεύοντας»; Σωστά γυρεύει λοιπόν την επομένη μία συγχώρεση, που εσάς σας απασφαλίζει.
Το δια ταύτα: Αν όλα αυτά δεν σας αφορούν ή δεν μπορείτε να εννοήσετε το μέγεθος της σημασίας τους, έχει καλώς. Δεν σας ζητάμε να γίνετε θεματοφύλακας της δικαιοσύνης για τον πόνο των θυμάτων. Αλλά απαιτούμε να περιοριστείτε στην γλυκανάλατη θεματολογία της εκπομπή σας και στο ρόλο του δροσερού μαϊντανού. Και παρακαλώ απαλλάξτε μας από την αγωνία κι από την αγανάκτηση του κώλου σας. Μην πάτε γυρεύοντας εκεί που δεν σας παίρνει.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
