Πέντε δικαιολογίες που προκαλούν συμπόνια για έναν ανήλικο εγκληματία (αλλά μόνο αν είναι Έλληνας)

1.    «Έχει proficiency». Άρα, προφανώς δεν είναι κανένας τυχαίος. Είναι ένας Άριστος. Και ένας Άριστος δεν μπορεί να καταλήξει στη φυλακή με τους άλλους τους πλεμπαίους που από αγγλικά ξέρουν μόνο την αλφαβήτα (αν φυσικά ο δράστης είναι αλλοδαπός, τότε ακόμα και να έχει μεταπτυχιακό στην κβαντική φυσική δε σώζεται με τίποτα).

2.    «Είναι παιδί χωρισμένων παιδιών». Άχου το, μωρέ. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, με αποτέλεσμα σήμερα να σαπίζει στο ξύλο ανύποπτους σταθμάρχες στον ελεύθερο χρόνο του. Στο μεταξύ, αν ο δράστης ήταν αλλοδαπός, ακόμα κι αν είχε δει στα 4 του χρόνια τους γονείς του να κονιορτοποιούνται από αδέσποτη βόμβα, το λιγότερο που θα του άξιζε θα ήταν κρεμάλα.

3.    «Το θύμα έφταιγε, τον προκάλεσε και θόλωσε». Εδώ δε χωράει συζήτηση: ο Αίλλυνας δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του, και αν αυτή η μύγα τολμήσει να τον προσβάλει, δε θα ησυχάσει μέχρι να την πετσοκόψει μέχρι εξαΰλωσης. Αποτελεί φυσικά ίδιον του αιλλυνικού DNA (η λεγόμενη και «λεβεντιά»), οπότε αν κάνει το ίδιο ένας αλλοδαπός, τότε είναι αλήτης και ψεύτης.

4.    «Δεν παραδόθηκε μετά το περιστατικό, γιατί φοβήθηκε». Άλλο ένα αδιαμφισβήτητο χαρακτηριστικό του αιλλυνικού DNA, να γίνεσαι μπουχός αμέσως μετά τη μαλακία σου για να μη σε πιάσουν. Όταν εμείς κρυβόμασταν μέχρι να παρέλθει το αυτόφωρο, οι αλλοδαποί έτρωγαν ακόμα βελανίδια.

5.    «Είναι παιδί ακόμα». Πράγματι, το νεαρό της ηλικίας είναι ελαφρυντικό αν ξερωγώ βάψεις με γκραφίτι τον τοίχο του γείτονα – όχι αν ξυλοφορτώσεις έναν άγνωστο επειδή σου έκανε παρατήρηση. Και φυσικά, αν είσαι αλλοδαπός, τέτοιο ελαφρυντικό δεν υπάρχει, γιατί ανεξαρτήτως ηλικίας όλοι στην πατρίδα σου τέτοιοι απολίτιστοι είστε και έρχεστε να μας αλλοιώσετε τον μπολιτιζμό μας.

* Το koutipandoras.gr επισημαίνει ότι το κείμενο της στήλης «Πέντε Πράγματα» του Σπύρου Ξενίδη, αποτελεί σατιρικό κείμενο.